Closterkeller
Biografia

Clo­ster­kel­ler – pol­ski zespół muzycz­ny. Powstał 1 stycz­nia 1988 roku w War­sza­wie z ini­cja­ty­wy muzy­ków Prze­my­sła­wa Gury­na, Jac­ka Ski­ru­chy i woka­list­ki, lider­ki Anji Ortho­dox. Mimo wie­lo­krot­nych zmian skła­du, zespół gra nie­prze­rwa­nie od debiu­tu. Jedy­nym człon­kiem z pierw­sze­go skła­du jest Anja Ortho­dox. Roz­po­zna­wal­ną cechą zespo­łu jest brzmie­nie cha­rak­te­ry­stycz­ne­go gło­su woka­list­ki, jej manie­ra wokal­na, któ­ra dała wzo­rzec do naśla­do­wa­nia dla wie­lu mło­dych for­ma­cji. Tek­sty pio­se­nek cechu­je mrocz­na i peł­na meta­for poezja śpie­wa­na, co sta­ło się jed­nym z naj­więk­szych atu­tów twór­czo­ści gru­py. Meta­lo­we brzmie­nie zauwa­żal­ne jest m.in. na albu­mach: Vio­let, Scar­let, Cyan, Nero, Aurum, Viri­dian. Woka­list­ka okre­śli­ła w wywia­dzie dla tygo­dni­ka “Ango­ra”, że brzmie­nie zespo­łu nale­ży defi­nio­wać przede wszyst­kim jako rock gotyc­ki, ale rów­nież bar­dziej eklek­tycz­ną muzy­kę – od bal­lad po heavy metal. Ortho­dox to jed­na z naj­bar­dziej wyra­zi­stych posta­ci sce­ny roc­ko­wo-meta­lo­wej w Pol­sce. Prze­ło­mo­wym dla zespo­łu był album Vio­let, któ­ry zna­lazł się w dzie­siąt­ce naj­po­pu­lar­niej­szych płyt w Pol­sce w 1993 według maga­zy­nu bran­żo­we­go “Tyl­ko Rock” .

Historia

Począt­ki gru­py datu­je się na sty­czeń 1988 roku kie­dy to z ini­cja­ty­wy Prze­my­sła­wa Gury­na (instru­men­ty kla­wi­szo­we), Jac­ka Ski­ru­chy (gita­ra elek­trycz­na), Toma­sza Gro­cho­wal­skie­go (gita­ra baso­wa) i Anji Ortho­dox (śpiew), powstał Clo­ster­kel­ler. Nazwa gru­py ini­cjo­wa­na przez ich kole­gę Zbi­gnie­wa Bie­nia­ka pocho­dzi­ła od nazwy mar­ki wina Klo­ster­kel­ler (zmia­na pierw­szej lite­ry z K na C tłu­ma­czo­na jest chę­cią poja­wia­nia się wyżej we wszel­kie­go rodza­ju listach i zesta­wie­niach), a wybra­na zosta­ła spo­śród takich pro­po­zy­cji, jak Nome Del­la Rosa, Mes­sa­li­na czy Chin­chil­la.

Wkrót­ce do zespo­łu dołą­czył Grze­gorz Tom­czyk (per­ku­sja), w skła­dzie z któ­rym zespół przy­stą­pił do prac nad wła­sny­mi kom­po­zy­cja­mi. Pierw­sze pró­by zespo­łu odby­wa­ły się w Domu Kul­tu­ry w Rado­ści pod War­sza­wą oraz w D.K. w Józe­fo­wie, by mie­siąc póź­niej gru­pa mogła wystą­pić na prze­glą­dzie mło­dych zespo­łów w Domu Kul­tu­ry “Kamio­nek” w War­sza­wie.

Po porzu­ce­niu gry na per­ku­sji przez Tom­czy­ka do gru­py dołą­czył Krzysz­tof Domi­nik (gra­ją­cy wcze­śniej m.in. w zespo­łach Mada­me i Maanam). Już z nowym per­ku­si­stą zespół wygrał prze­gląd Ocho­ta ’88. Wte­dy już pró­by gru­py odby­wa­ły się w szko­le przy ul. Astro­nau­tów pod opie­ką Krzysz­to­fa Rud­ni­ka, dzię­ki któ­re­mu powstał cykl kolo­rów w tytu­łach płyt, odkąd po zapre­zen­to­wa­niu mu nowej kom­po­zy­cji zespo­łu wykrzyk­nął: “To mi się moc­no koja­rzy z doko­na­nia­mi Deep Pur­ple!”. Rów­no­le­gle gru­pę porzu­cił Krzysz­tof Domi­nik, któ­re­go zastą­pił zna­ny jako “Pete­rek” Piotr Bień­kow­ski. Nowym miej­scem prób zespo­łu zosta­ła sala nr 14 w war­szaw­skim klu­bie Hybry­dy.

W 1989 roku Clo­ster­kel­ler reali­zo­wał się już jako zna­ny w oko­licz­nym śro­do­wi­sku muzycz­nym zespół wygry­wa­jąc kolej­no: Moko­tow­ską Jesień, Rock Poko­ju w Hali Gwar­dii w War­sza­wie (gdzie w zastęp­stwie Toma­sza Gro­cho­wal­skie­go na gita­rze baso­wej zagrał Mar­cin Ciem­piel (muzyk zna­ny z wystę­pów w gru­pie Tilt), Rock Pod Chełm­cem, Odjaz­dy oraz festi­wal Jaro­cin.

Suk­ce­sy na tle arty­stycz­nym nie oszczę­dzi­ły samej gru­py, w wyni­ku kon­flik­tów odszedł “Pete­rek”, w któ­re­go miej­sce powró­cił Andrzej Szy­mań­czak. Nie­dłu­go przed uka­za­niem się debiu­tanc­kie­go albu­mu zre­ali­zo­wa­ne zosta­ły dwa tele­dy­ski do utwo­rów “Pur­ple” i “Maska” wyko­na­ne na zle­ce­nie pro­gra­mu tele­wi­zyj­ne­go Luz. W tym cza­sie Ortho­dox wspie­ra­ła wokal­nie pokrew­ną sty­li­stycz­nie gru­pę Por­no­gra­fia dla któ­rej zre­ali­zo­wa­ła par­tie śpie­wu na jej pierw­szy album pt. Por­no­gra­fia.

Nie­dłu­go potem, w 1990 roku, uka­za­ła się debiu­tanc­ka pły­ta gru­py Clo­ster­kel­ler pt. Pur­ple. Zre­ali­zo­wa­ny w Iza­be­lin Stu­dio album był jed­nym z pierw­szych wydaw­nictw na pły­cie CD w Pol­sce. Pur­ple pro­mo­wa­ny był pod­czas kon­cer­tów m.in. ponow­nie na festi­wa­lu Odjaz­dy, Jaro­cin oraz festi­wa­lu w Sopo­cie (z utwo­ra­mi Pur­ple i Maska). W tym cza­sie pró­by zespo­łu odby­wa­ły się w war­szaw­skim klu­bie Medy­ków. W 1991 roku z gru­py ponow­nie odszedł Andrzej Szy­mań­czak któ­re­go zastą­pił Piotr Paw­łow­ski, ponad­to odszedł Prze­my­sław Guryn, któ­ry wyemi­gro­wał do USA. W jego miej­sce poja­wił się Michał Rol­lin­ger.

W nowym skła­dzie gru­pa przy­stą­pi­ła do prac nad reali­za­cją kolej­ne­go albu­mu, mimo powtó­rze­nia nagrań i zmian w aran­ża­cjach w 1992 roku uka­zał się Blue, z lide­rem gru­py Tubyl­cy Beto­nu gita­rzy­stą Rober­tem Ochnio w roli dru­gie­go gita­rzy­sty oraz gościn­nym udzia­łem Igo­ra Czer­niaw­skie­go (instru­men­ty kla­wi­szo­we) i Zbi­gnie­wa Bie­nia­ka (śpiew). Pły­ta uka­za­ła się nakła­dem wytwór­ni SPV Poland. W wyni­ku błę­du pły­ta CD uka­za­ła się tyl­ko w wer­sji angiel­skiej, a w pol­skiej jedy­nie na kase­cie magne­to­fo­no­wej. Po nagra­niu pły­ty, z gru­py ode­szli gita­rzy­ści Robert Ochnio i Jacek Ski­chu­ra.

Tym­cza­sem z kil­ku­let­nie­go poby­tu z Bel­gii powró­cił współ­pra­cu­ją­cy poprzed­nio z gru­pą Paweł Pie­czyń­ski. Z Pie­czyń­skim w skła­dzie zespół wystą­pił na Sta­dio­nie Dzie­się­cio­le­cia. Nie­dłu­go potem z zespo­łu odszedł Gro­cho­wal­ski, któ­re­go zastą­pił zna­ny ze współ­pra­cy z gru­pa­mi Cha­ron, Blitz­krieg, Jeza­bel Jazz basi­sta Krzysz­tof Naj­man. Na począt­ku 1993 roku wyda­ny został minial­bum pt. Agniesz­ka, będą­cy kom­pi­la­cją nagrań pol­sko­ję­zycz­nych z Blue oraz nowych kom­po­zy­cji, zre­ali­zo­wa­nych w odświe­żo­nym skła­dzie. Do tytu­ło­we­go utwo­ru “Agniesz­ka” powstał tele­dysk, za któ­re­go sce­na­riusz Ortho­dox otrzy­ma­ła głów­ną nagro­dę na Festi­wa­lu Pol­skich Wide­okli­pów w Sopo­cie. Tego same­go roku Krzysz­tof Naj­man i Anja Ortho­dox wzię­li ślub. Kolej­nym album gru­py pt. Vio­let uka­zał się w rok póź­niej wyda­ny przez fir­mę Iza­be­lin prze­kształ­co­ną póź­niej w Poly­Gram Pol­ska, z któ­rą zespół pod­pi­sał kon­trakt. Wydaw­nic­two było pro­mo­wa­ne pod­czas kon­cer­tów w Żar­now­cu, Sopo­cie, Jaro­ci­nie, Kato­wi­cach wraz z gru­pą Coc­te­au Twins i inny­mi. Zespół wystą­pił tak­że po raz dru­gi na festi­wa­lu w Sopo­cie (z pio­sen­ką Babe­luu).

Pre­mie­ra kolej­ne­go, nawią­zu­ją­ce­go cza­sem sty­li­stycz­nie do muzy­ki heavy­me­ta­lo­wej, albu­mu zaty­tu­ło­wa­ne­go Scar­let przy­pa­dła na począ­tek roku 1995. Do utwo­rów “Scar­let” i “Owo­ce wscho­du” zre­ali­zo­wa­no pro­mu­ją­ce tele­dy­ski, odby­ła się rów­nież tra­sa kon­cer­to­wa. Utwo­ry Scar­lett oraz Owo­ce wscho­du poja­wi­ły się na kra­jo­wych listach prze­bo­jów a pły­ta uzy­ska­ła sta­tus zło­tej pły­ty. Wkrót­ce z przy­czyn zdro­wot­nych z gru­py odszedł Michał Rol­lin­ger. Zastą­pił go zna­ny z wystę­pów w gru­pie Mor­dor instru­men­ta­li­sta Dariusz Boral, a następ­nie Tomasz “Mechu” Woj­cie­chow­ski. Obaj muzy­cy wystą­pi­li na kolej­nym wydaw­nic­twie gru­py jed­nak jako jej goście a nie człon­ko­wie.

W kwiet­niu 1996 roku uka­zał się odmien­ny od poprzed­nich, zawie­ra­ją­cy wpły­wy muzy­ki elek­tro­nicz­nej, album pt. Cyan. Zróż­ni­co­wa­ne tek­sty trak­to­wa­ły o uczu­ciach, prze­mi­ja­niu i poli­ty­ce. Uzna­nie w oczach słu­cha­czy i kry­ty­ki zdo­był utwór “Wła­dza” (zaj­mu­ją­cy szczy­ty list prze­bo­jów w kra­ju, uwa­ża­ny za naj­więk­szy prze­bój zespo­łu), do któ­re­go nakrę­co­no rów­nież bar­dzo suge­styw­ny tele­dysk. Na pły­cie jako doda­tek uka­za­ła się rów­nież pre­zen­ta­cja mul­ti­me­dial­na, zawie­ra­jąc m.in. tele­dy­ski, wywia­dy i bio­gra­fię gru­py. War­to nad­mie­nić że była to pierw­sza w Pol­sce pły­ta wyda­na z dodat­ko­wą scież­ką mul­ti­me­dial­ną.

W 1997 roku gru­pa zare­je­stro­wa­ła kon­cer­to­wy album pt. ”Kon­cert ’97 zawie­ra­ją­cy frag­men­ty wystę­pów gru­py w Rze­szo­wie i Lubli­nie. Po tym wydaw­nic­twie z zespo­łu odszedł Woj­cie­chow­ski, na któ­re­go miej­sce powró­cił Michał Rol­lin­ger. Nie­dłu­go potem z zespo­łem roz­stał się rów­nież Paw­łow­ski, któ­re­go zastą­pił pocho­dzą­cy z Łodzi zna­ny z grup Rezer­wat i Hedo­ne per­ku­si­sta Gerard Kla­we. W roku 1998 zespół roz­wią­zał kon­trakt z fir­mą Poly­Gram. Zespół wziął rów­nież udział w festi­wa­lu Castle Par­ty w Bol­ko­wie, gdzie odbył się jubi­le­uszo­wy kon­cert z oka­zji dzie­się­cio­le­cia zespo­łu. W tym cza­sie powstał kolej­ny, ostat­ni z Naj­ma­nem i Pie­czyń­skim, album gru­py zaty­tu­ło­wa­ny Gra­phi­te. Uka­zał się on 26 kwiet­nia 1999, wyda­ny przez fir­mę Metal Mind Pro­duc­tions w edy­cjach DG CD wraz z tele­dy­ska­mi do utwo­rów “Na kra­wę­dzi” i “Czas kome­ty”.

W zastęp­stwie Naj­ma­na począt­ko­wo do gru­py dołą­czył Peter Guel­lard, kolej­no Andrzej Kaczyń­ski i Mar­cin Płu­cien­nik. Pie­czyń­skie­go zastą­pił nato­miast instru­men­ta­li­sta Mar­cin Men­tel. W 1999 fir­ma Metal Mind wyda­ła rów­nież reedy­cje wszyst­kich stu­dyj­nych płyt zespo­łu (z wyłą­cze­niem Kon­cer­tu ’97 i Agniesz­ki). Jesz­cze z Pie­czyń­skim w skła­dzie 16 wrze­śnia 1999 roku w stu­dio Pro­gra­mu III Pol­skie­go Radia im. A. Osiec­kiej zespół zare­je­stro­wał aku­stycz­ny kon­cert, wyda­ny w 2000 roku na pły­cie pt. Fin de sièc­le. Pod koniec 2000 roku uka­za­ła się kom­pi­la­cja nagrań gru­py pt. Pastel zawie­ra­ją­ca dwie pły­ty CD zaty­tu­ło­wa­ne “Past” i “El” zawie­ra­ją­ca pli­ki mp3, pre­zen­ta­cję mul­ti­me­dial­ną wraz ze zdję­cia­mi oraz mate­ria­łem video.

W 2002 zespół zagrał uda­ne kon­cer­ty na festi­wa­lach gotyc­kich w Wied­niu na Dark Nation Day i Buda­pesz­cie pod­czas Gothic Night. W grud­niu 2002 za namo­wą wydaw­cy Ortho­dox nagra­ła angiel­skie wer­sje utwo­rów z pły­ty Gra­phi­te, któ­ra osta­tecz­nie uka­za­ła się 10 lute­go 2003 roku. W sierp­niu tego same­go roku uka­za­ła się ponad­to pierw­sza pły­ta DVD zespo­łu zaty­tu­ło­wa­na ActIII – live 2003. Jest ona zapi­sem kon­cer­tu zre­ali­zo­wa­ne­go 11 kwiet­nia 2003 roku w gma­chu TV w Kra­ko­wie. Oprócz pod­sta­wo­we­go kon­cer­tu na pły­cie uka­za­ły się tele­dy­ski oraz frag­men­ty archi­wal­nych kon­cer­tów w sta­rym skła­dzie, tek­sty utwo­rów oraz foto­gra­fie. W czerw­cu gru­pa wyje­cha­ła do Nie­miec i wzię­ła udział w lip­skim festi­wa­lu muzy­ki gotyc­kiej Wave-Gotik-Tref­fen.

Trzy mie­sią­ce póź­niej (16 wrze­śnia 2003) nakła­dem Metal Mind Records uka­zał się siód­my album gru­py pt. Nero, wyda­ny w dwóch wer­sjach. Na jewel box zna­la­zła się pre­zen­ta­cja mul­ti­me­dial­na, tele­dysk do utwo­ru “Poza gra­ni­cą doty­ku” i wer­sja tzw. “cięż­ka” utwo­ru “Kto­kol­wiek wie”, zaś Digi­pack zawie­rał wer­sję tzw. “lżej­szą” utwo­ru “Kto­kol­wiek widział” oraz dodat­ko­wo utwór “Grzech” w nowej aran­ża­cji. Wydaw­nic­two było pro­mo­wa­ne jesie­nią pod­czas tra­sy kon­cer­to­wej Dark Stars Festi­val. W mar­cu 2005 r. uka­za­ła się angiel­ska wer­sja Nero ponow­nie zmik­so­wa­na (w New Pro­ject Stu­dio) z tek­sta­mi w prze­kła­dzie Kry­stia­na Apar­ty.

Na prze­ło­mie sierp­nia i wrze­śnia 2004 ukoń­czo­ne zosta­ły zdję­cia do tele­dy­sku “Kto­kol­wiek wie/Ktokolwiek widział” i “Kró­lo­wa”, zaś 25 paź­dzier­ni­ka uka­zał się dru­gi minial­bum gru­py pt. Reghi­na na któ­rym zna­la­zły się dwa nowe utwo­ry, trzy cove­ry i dwa remik­sy utwo­ru “Kró­lo­wa”, a tak­że dwa wspo­mnia­ne tele­dy­ski oraz jeden z utwo­rów z kon­cer­to­we­go DVD gru­py (“Pod­ziem­ny krąg”).

W latach 2003 i 2004 Clo­ster­kel­ler był headli­ne­rem dwóch edy­cji naj­więk­szej tra­sy meta­lo­wej w Pol­sce – Dark Stars Festi­val orga­ni­zo­wa­nej przez Metal Mind. Od 2005 gru­pa zaini­cjo­wa­ła corocz­ną, wła­sną, dużą tra­sę kon­cer­to­wą Abra­ca­da­bra Gothic Tour. Odby­wa się ona zawsze w paź­dzier­ni­ku i obej­mu­je ponad 20 kon­cer­tów w naj­więk­szych mia­stach kra­ju.

W roku 2006 nastą­pi­ły kolej­ne zmia­ny per­so­nal­ne w Clo­ster­kel­ler. Odszedł Płu­cien­nik na któ­re­go miej­sce powró­cił ponow­nie Krzysz­tof Naj­man. Zaś sta­no­wi­sko gita­rzy­sty objął Mariusz Kuma­la – biel­ski gita­rzy­sta, zna­ny do tej pory z zespo­łów Psy­cho­tro­pic Trans­cen­den­tal i Bra­in Sto­ry. Sta­no­wi­sko per­ku­si­sty obsa­dził Janusz Jastrzę­bow­ski zna­ny wcze­śniej z zespo­łów Car­nal, Neo­li­thic i Spa­ce Ave­nue.

W listo­pa­dzie 2008 uka­za­ła się pły­ta DVD Act IV z zare­je­stro­wa­nym wystę­pem zespo­łu na Przy­stan­ku Wood­stock 2008. W tym samym roku zespół wystą­pił też na Festi­wa­lu Castle Par­ty w Bol­ko­wie. W 2009 roku zespół pod­pi­sał ponow­nie kon­trakt z Uni­ver­sal Music Pol­ska, co zaowo­co­wa­ło kolej­nym albu­mem pt. Aurum, któ­re­go pre­mie­ra mia­ła miej­sce na począt­ku paź­dzier­ni­ka 2009. Kil­ka utwo­rów, któ­re zna­la­zły się na tym albu­mie moż­na było usły­szeć na wcze­śniej­szych kon­cer­tach zespo­łu, a jeden z nich poja­wił się już na pły­cie DVD Act IV” (Ogród pół­cie­ni). Mate­riał został nagra­ny w stu­dio Iza­be­lin a jego reali­za­to­rem i współ­pro­du­cen­tem jest Piotr Zygo. Tra­sa Abra­ca­da­bra 2009 była zara­zem tra­są pro­mo­cyj­ną nowe­go albu­mu. W lip­cu 2011 roku zespół wszedł do stu­dia aby zare­je­stro­wać mate­riał na nowy album, któ­re­go pre­mie­ra mia­ła miej­sce 16 wrze­śnia 2011. Pły­ta nosi tytuł Bor­de­aux.

W 2013 roku z zespo­łu odszedł Janusz Jastrzę­bow­ski, zaś jego miej­sce zastą­pił per­ku­si­sta Robert Kuba­jek. Pod koniec tego same­go roku z zespo­łu odszedł gita­rzy­sta Mariusz Kuma­la, tym samym nie poja­wił się na aku­stycz­nym kon­cer­cie gru­py w Kra­ko­wie, w klu­bie Alche­mia. Następ­nie, na począt­ku 2014 r. z Clo­ster­kel­ler odszedł Krzysz­tof Naj­man. Muzy­ków odpo­wied­nio zastą­pi­li: Alek­san­der “Olek” Grusz­ka – na gita­rze baso­wej i Zuzan­na “ZuZa” Jaś­ko­wiak – na gita­rze, jed­no­cze­śnie współ­two­rzą­ca awan­gar­do­wo-pro­gre­syw­ny meta­lo­wy zespół z Dubli­na – MAHEENA (ex Hel­lo Jac­kie).

31 stycz­nia 2014 r. w Kra­ko­wie w klu­bie Stu­dio i 1 lute­go w war­szaw­skiej Pro­gre­sji w skła­dzie: Anja Ortho­dox, Michał “Rol­lo” Rol­lin­ger, “Olek” Grusz­ka, “Zuza” Jaś­ko­wiak i Robert “Qba” Kuba­jek, zespół zagrał wspól­nie z Fields of the Nephi­lim.

Pod koniec grud­nia 2014 roku zespół opusz­cza per­ku­si­sta Robert „Qba“Kubajek, zaś jego miej­sce zaj­mu­je syn Anji Ortho­dox i Krzysz­to­fa Naj­ma­na – Adam Naj­man, dotych­czas gra­ją­cy w zespo­le Ven­flon. Kolej­na zmia­na per­so­nal­na nastę­pu­je w 2015 roku. Odcho­dzi z zespo­łu “Zuza” Jaś­ko­wiak, do zespo­łu powra­ca gita­rzy­sta, gra­ją­cy już w Clo­ster­kel­ler – Mariusz Kuma­la. W maju 2016 r. Kuma­la ponow­nie opusz­cza zespół, sta­no­wi­sko gita­rzy­sty obej­mu­je Michał Jaro­mi­nek.