Edyta Bartosiewicz
Biografia

Edyta Małgo­rza­ta Barto­sie­wicz (ur. 11 stycznia 1965 w Warsza­wie) – polska wokalist­ka, autorka tekstów i piosenek, a także produ­cent muzyczny. Pięcio­krot­na laure­at­ka nagrody polskie­go przemy­słu fonogra­ficz­ne­go Fryde­ry­ka. Człon­ki­ni Akademii Fonogra­ficz­nej ZPAV. Edyta Barto­sie­wicz działal­ność artystycz­ną rozpo­czę­ła w drugiej połowie lat 80. XX wieku. Po okresie występów amator­skich związała się z zespołem pod nazwą Staff przekształ­co­ną później w Holloee Poloy. Wraz z grupą piosen­kar­ka zareje­stro­wa­ła swój debiut fonogra­ficz­ny zatytu­ło­wa­ny The Big Beat (1990). Utrzy­ma­na w styli­sty­ce szeroko pojętej muzyki alter­na­tyw­nej płyta nie odniosła sukcesu. Wkrótce potem zespół zakoń­czył działal­ność, a wokalist­ka podjęła solową działal­ność artystyczną.

W 1992 roku ukazał się solowy, pop-rockowy debiut piosen­kar­ki zatytu­ło­wa­ny Love, jednakże sukces komer­cyj­ny przynio­sła jej druga płyta. Wydany w 1994 roku album pt. Sen uzyskał status trzykrot­nej platyny sprze­da­jąc się w nakła­dzie 600 tysięcy egzem­pla­rzy. Znaczną popular­no­ścią w kraju cieszyły się pocho­dzą­ce z płyty piosenki "Tatuaż", "Kozio­ro­żec" oraz tytułowy "Sen". Na kanwie popular­no­ści drugiego wydaw­nic­twa rok później do sprze­da­ży trafił jej trzeci album zatytu­ło­wa­ny ''Szok'n'Show. Na wyróż­nio­nej dwukrot­ną platyną płycie znalazły się m.in. piosenki "Szał", "Zegar" i "Ostatni" notowane na licznych listach przebo­jów w kraju.

Dwa lata później ukazał się czwarty album Barto­sie­wicz pt. Dziecko. Na wyróż­nio­nej platyną płycie znalazły się prawdo­po­dob­nie najpo­pu­lar­niej­sze piosenki w dorobku piosen­kar­ki "Jenny" i "Skłama­łam". Kompo­zy­cje uplaso­wa­ły się na 1. miejscu m.in. Listy Przebo­jów Programu Trzecie­go i Szcze­ciń­skiej Listy Przebo­jów Polskie­go Radia. W 1998 roku ukazał się piąty album studyjny wokalist­ki pt. Wodospa­dy. Materiał spotkał się z komer­cyj­nym niepo­wo­dze­niem, nie uzyskał żadnego certy­fi­ka­tu sprzedaży.

W pierw­szej dekadzie XXI w. Barto­sie­wicz rozpo­czę­ła prace nad szóstym albumem studyj­nym. Reali­za­cję nagrań wielo­krot­nie przery­wa­ła, goszcząc w między­cza­sie na płycie piosen­ka­rza Krzysz­to­fa Krawczy­ka – To, co w życiu ważne (2004). Nagrana w duecie, a pocho­dzą­ca z płyty piosenka pt. "Trudno tak…" odniosła sukces komer­cyj­ny. Notowana m.in. na listach przebo­jów Polskie­go Radia kompo­zy­cja została wyróż­nio­na także Fryde­ry­kiem. W latach później­szych Barto­sie­wicz ograni­czy­ła działal­ność do nielicz­nych występów scenicz­nych. Piosen­kar­ka stała się także przed­mio­tem licznych donie­sień medial­nych, odwołu­ją­cych się do jej proble­mów zdrowot­nych. W 2010 roku piosen­kar­ka wznowiła działal­ność. Barto­sie­wicz wystą­pi­ła podczas Orange Warsaw Festival, gdzie zapre­zen­to­wa­ła nowy reper­tu­ar, a także zapowie­dzia­ła premierę nowej płyty. Ostatecz­nie premiera albumu zatytu­ło­wa­ne­go Renova­tio'' nastą­pi­ła w 2013 roku.

Jest kompo­zy­tor­ką, autorką tekstów, aranżer­ką i produ­cent­ką większo­ści swoich utworów. Jej albumy sprze­da­ły się w łącznym nakła­dzie ponad miliona egzem­pla­rzy. 16 piosenek dotarło do pierw­sze­go miejsca Listy Przebo­jów Programu Trzecie­go. Poza karierą solową gościła także w nagra­niach takich wykonaw­ców jak: Krzysz­tof Krawczyk, Wojciech Waglew­ski, Kobra­noc­ka, Acid Drinkers, Hey, Róże Europy, Varius Manx, Agres­si­va 69 czy Kazik Staszewski.

Była żoną Leszka Kamiń­skie­go. Mają syna.

Życiorys

Uczęsz­cza­ła do XXXIII Liceum Ogólno­kształ­cą­ce­go im. Mikołaja Koper­ni­ka w Warsza­wie. Treno­wa­ła siatków­kę i łyżwiar­stwo szybkie. Po skończe­niu liceum podjęła studia w SGPiS w Warsza­wie (obecnie SGH). Wówczas założyła w Mińsku Mazowiec­kim swój pierwszy zespół muzyczny, lecz w 1986 zdecy­do­wa­ła się wyjechać do Londynu. Do Polski wróciła po kilku miesiącach.

Po czwartym roku porzu­ci­ła studia i dołączy­ła do grupy Staff, z którą – po zmianie nazwy na Holloee Poloy – wygrała Mokotow­ską Jesień Muzyczną w 1989 r., a potem nagrała płytę The Big Beat (1990). Piosen­kar­ka współ­pra­co­wa­ła z artysta­mi takimi jak: Wojciech Waglew­ski, Kazik Staszew­ski, Ziyo, Róże Europy, Acid Drinkers, Hey, Varius Manx, Human, Agres­si­va 69 oraz Kobra­noc­ka. Po defini­tyw­nym rozwią­za­niu współ­pra­cy z zespołem rozpo­czę­ła występy solowe. Płyta The Big Beat nie okazała się sukcesem komer­cyj­nym, mimo to Barto­sie­wicz została w 1990 ogłoszo­na przez Magazyn muzyczny "najlep­szą wokalistką".

Na przeło­mie 1991/​92 roku, wraz z Rafałem Paczkow­skim przystą­pi­ła do nagrania w warszaw­skim Studio S-4 płyty Love. W maju 1992 materiał ten ukazał się na polskim rynku nakładem Studia Izabelin. Płyta cieszyła się popular­no­ścią i osiągnę­ła statut złotej. W 1991 roku podpi­sa­ła kontrakt z londyń­ską firmą Chrysa­lis na wydanie Love na Zacho­dzie. Piosen­kar­ka nie cieszyła się jednak popular­no­ścią w Wielkiej Brytanii. W 1992 na Festi­wa­lu w Sopocie została uznana za wokalist­kę roku, a także zdobyła nagrodę Bursz­ty­no­we­go Słowika.

18 września 1994 ukazała się druga płyta Edyty Barto­sie­wicz, zatytu­ło­wa­na Sen. Opubli­ko­wa­ło ją Izabelin Studio. W nagraniu tego materia­łu wzięli udział nowi (poza Krzysz­to­fem Poliń­skim – perkusja) muzycy: Michał Grymuza – gitary, Radosław Zagajew­ski – bas, Krzysz­tof Palczew­ski – klawisze. Reali­za­cją nagrań zajął się Leszek Kamiński (mąż Barto­sie­wicz od 1990).

W drugiej połowie września 1994 odbyła się trasa koncer­to­wa w 9 najwięk­szych miastach Polski, promu­ją­ca nową płytę. W podsu­mo­wa­niu miesięcz­ni­ka "Tylko Rock" Edyta została wybrana przez czytel­ni­ków najlep­szą wokalist­ką roku, a przebój "Sen" okazał się najpo­pu­lar­niej­szą piosenką roku. 19 marca 1995 podczas uroczy­sto­ści wręcza­nia Fryde­ry­ków 1994, Edyta Barto­sie­wicz otrzy­ma­ła dwie statu­et­ki: za najlep­szy album roku (katego­ria płyta pop/​rock) oraz jako najlep­sza wokalist­ka roku. Album Sen uzyskał miano trzykrot­nej "Platy­no­wej Płyty"; do dziś sprze­da­no 600 tys. egzem­pla­rzy MC i CD.

Na początku 1995 roku pojawił się singel "Wonder­ful Tonight" – cover piosenki Erica Claptona, który doszedł do 2. miejsca Listy Przebo­jów Programu 3. Na początku lipca ukazał się singel z utworem "Szał", który promował nową płytę Szok'n'Show. Płyta ta uzyskała miano dwukrot­nej platyny (do dziś sprze­da­no 400 tys. egzem­pla­rzy MC i CD). Artystka otrzy­ma­ła Fryde­ry­ka 1995 za album rockowy oraz 8 nomina­cji do tej nagrody w innych katego­riach. Teledysk do piosenki "Zegar" otrzymał "Złotego Yacha" za najlep­szy teledysk roku 1995. Nowym wyzwa­niem Barto­sie­wicz, kończą­cym 1995 rok była produk­cja muzyczna płyty zespołu Firebirds. Od paździer­ni­ka 1996 rozpo­czę­ła się praca nad nowym albumem, który został nagrany w styczniu i w lutym 1997. Premiera płyty Dziecko odbyła się 9 czerwca 1997. Album uzyskał miano Platy­no­wej Płyty.

29 listo­pa­da 1999 roku ukazała się płyta zatytu­ło­wa­na Dziś są moje urodziny – The Best Of, będąca podsu­mo­wa­niem twórczo­ści artystki, którą promował premie­ro­wy utwór "XXI Wiek". Na początku 2000 roku ukazał się singel "Mistrz", który promował składan­kę. 1999 rok Barto­sie­wicz zakoń­czy­ła rozsta­niem ze swoją macie­rzy­stą wytwór­nią fonogra­ficz­ną – Univer­sal Music Polska (dawniej PolyGram Polska /​ Izabelin Studio). W 2000 zdobyła tytuł Osobo­wo­ści Dziesię­cio­le­cia magazynu "Tylko Rock". W 2000 roku współ­pra­co­wa­ła z Justyną Stecz­kow­ską, Kazikiem Staszew­skim oraz Anitą Lipnicką.

W styczniu 2001 ukazała się z kolei "Opowieść" – piosenka, która znalazła się na kolejnej płycie z serii "Piątki na piątki w Radiu ZET". Utwór w 2004 wykorzy­sta­no w filmie Nigdy w życiu!. W roku 2001 okazuje się także płyta zespołu Agres­si­va 69. Edyta Barto­sie­wicz wokalnie wspiera zespół w utworze pt. Egoiści, będącym ścieżką dźwię­ko­wą do filmu w reżyse­rii Mariusza Treliń­skie­go pod tym samym tytułem. Piosen­kar­ka napisała kilka tekstów na płytę "Perła" (2002) Edyty Górniak,a piosenka "Nie proszę o więcej" – do której muzykę skompo­no­wa­ła Barto­sie­wicz – stała się drugim singlem tej płyty. Artystka jest również autorką tekstu do tytuło­wej piosenki – czwar­te­go singla.

Na początku 2002 roku Barto­sie­wicz rozpo­czę­ła współ­pra­cę z wytwór­nią BMG Poland i od 4 marca zaczęła pracę nad nową płytą. 17 czerwca tego samego roku odbyła się premiera singla "Niewin­ność", który miał promować nową płytę. 29 czerwca odbyła się premiera teledy­sku do piosenki "Niewin­ność". Premiera nowej płyty miała mieć miejsce w sierpniu 2002 r., płyta jednak nie została wydana.

W roku 2004 Barto­sie­wicz wystą­pi­ła w duecie, na płycie Krzysz­to­fa Krawczy­ka w piosence "Trudno tak… (razem być nam ze sobą)…". Piosenka ta stała się drugim singlem płyty "To, co w życiu ważne". W sierpniu Edyta wystą­pi­ła z Krzysz­to­fem Krawczy­kiem na festi­wa­lu w Sopocie. Piosen­kar­ka wystą­pi­ła także na Koncer­cie Sylwe­stro­wym TVP.

5 czerwca 2005 wystą­pi­ła na Rynku w Krakowie na Festi­wa­lu Piosenki Zacza­ro­wa­nej, wśród artystów takich jak m.in. Anna Maria Jopek, Sylwia Wiśniew­ska, Urszula, Andrzej Piasecz­ny, Grzegorz Turnau, Michał Wiśniew­ski, Paweł Kukiz. We wrześniu 2005 wzięła udział w specjal­nym koncer­cie z okazji 10-lecia zespołu Myslo­vitz, gdzie w duecie z Arturem Rojkiem zaśpie­wa­ła piosenkę pt. "Chciał­bym umrzeć z miłości". 2 września 2006 roku artystka wzięła udział w koncer­cie Tomasza Stańko, zatytu­ło­wa­nym "Tomasz Stańko i Goście".

Przez niemal dwa lata od tego momentu Edyta Barto­sie­wicz nie wystę­po­wa­ła publicz­nie. Na scenę powró­ci­ła 5 lipca 2008, kiedy w ramach festi­wa­lu TOPtren­dy w Sopocie wystą­pi­ła na koncer­cie "Życie jak wino" z okazji 45-lecia pracy artystycz­nej Krzysz­to­fa Krawczy­ka. W duecie z Krzysz­to­fem Krawczy­kiem wokalist­ka zaśpie­wa­ła dwie piosenki: "Opowieść" i "Trudno tak… (razem być nam ze sobą)…".

28 sierpnia 2010 artystka zagrała koncert podczas Orange Warsaw Festival 2010. 19 maja 2011 w głównym wydaniu Wiado­mo­ści TVP odbyła się premiera jej pierw­sze­go od 7 lat studyj­ne­go nagrania i teledy­sku. Piosenka nosi tytuł Witaj w moim świecie i została napisana i zaśpie­wa­na przez Edytę Barto­sie­wicz do filmu wytwórni Walta Disneya Kubuś i przyja­cie­le.

22 czerwca 2013 ukazał się nowy singel artystki zatytu­ło­wa­ny "Rozbit­ko­wie", promu­ją­cy pierwszy od 15 lat album Barto­sie­wicz pt. Renova­tio (począt­ko­wo zatytu­ło­wa­ny Tam dokąd zmierzasz, kiedy jego wydanie plano­wa­ne było w 2002 roku). Do utworu został zreali­zo­wa­ny także teledysk. Zdjęcia wykonał Jarosław Carramba Drąg i Edyta Barto­sie­wicz. Za montaż odpowia­da Klaudiusz Boczkow­ski i Barto­sie­wicz. Piosenka trafiła na pierwsze miejsce Listy Przebo­jów Programu Trzecie­go Polskie­go Radia. Premiera albumu Renova­tio odbyła się 1 paździer­ni­ka 2013 roku.

27 paździer­ni­ka 2014 został wydany dwupły­to­wy album Love & more…, składa­ją­cy się z reedycji pierw­sze­go solowego krążka artystki, Love i płyty more…, zawie­ra­ją­cej archi­wal­ne i premie­ro­we kompo­zy­cje. 9 lutego 2015 roku album ukazał się w wydaniu winylo­wym jako dwie odrębne płyty: "Love" i "more…". Całość promo­wa­ła piosenka Nie zabijaj miłości. Odbyła się również trasa koncer­to­wa pod tytułem płyty, podczas której supor­to­wał Leski.

8 maja 2020 został wydany album Ten moment, który jest siódmym albumem studyj­nym artystki.