Maanam
Biografia

Maanam – polski zespół rockowy powstały w Krakowie, działa­ją­cy w latach 1975–2008.

1975–1979: Początki zespołu

Zalążek grupy Maanam stanowił niszowy duet gitarowy "M-a-M" stworzo­ny przez Marka Jackow­skie­go i Milo Kurtisa w 1975, grający mistycz­ną, orien­tal­ną muzykę. W lutym 1976 do zespołu dołączy­ła wokalist­ka, żona Jackow­skie­go – Kora. Po odejściu w tym samym roku Kurtisa do zespołu Osjan jego miejsce zajął John Porter. Grupa przyjęła wtedy nazwę Maanam Elektrycz­ny Prysznic, symbo­li­zu­ją­cą przej­ście na rockowe brzmie­nie, skróconą później do wyrazu Maanam. Nazwa ta była rozwi­nię­ciem poprzed­niej, czyli M-a-M (M and M), powsta­łej od pierw­szych liter imion założy­cie­li. Pod nazwą Maanam Elektrycz­ny Prysznic zespół zareje­stro­wał kilka utworów, m.in. "Derwisz", "Chcę ci powie­dzieć", "Jest taka pora", "Blues Kory", "Brave Gun" i "Black Day Feeling".

W 1979 z zespołu odszedł Porter, który założył własną grupę Porter Band. Jackow­scy wraz z muzykami grupy Dżamble nagrali za własne pienią­dze pierwszy singiel, z piosen­ka­mi "Hamlet" oraz śpiewaną przez Jackow­skie­go "Oprócz", która stała się pierw­szym klasy­kiem w karierze Maanamu. Zespół oficjal­nie zadebiu­to­wał na Muzycz­nym Campingu w Lubaniu, podobnie jak zespół Portera. W elektrycz­nym składzie Maanamu obok Kory i Jackow­skie­go znaleźli się także gitarzy­sta Ryszard Olesiń­ski, basista Krzysz­tof Olesiń­ski oraz perku­si­sta Ryszard Kupidura. Odtąd kompo­zy­to­rem reper­tu­aru Maanamu był Marek Jackow­ski, a teksty piosenek pisała Kora.

1980–1983: Przełom

W 1980 Maanam wystąpił na I Ogólno­pol­skim Przeglą­dzie Muzyki Młodej Genera­cji w Jaroci­nie, a następ­nie na XVIII Krajowym Festi­wa­lu Piosenki Polskiej w Opolu, wykonu­jąc piosenki "Boskie Buenos" i "Żądza pienią­dza" oraz wielo­krot­nie bisując. Występ ten sprawił, że zespół stał się powszech­nie znany, zyskując sobie ogromne rzesze fanów. Oba nagrania stały się od razu wielkimi przebo­ja­mi i zostały wydane na singlu. W sierpniu Maanam przystą­pił do nagry­wa­nia pierw­szej płyty, przyj­mu­jąc na miejsce Kupidury nowego perku­si­stę Pawła Markow­skie­go. Wkrótce sukces odniosły kolejne utwory zespołu "Szare miraże" i "Stoję, stoję, czuję się świetnie", które zostały wydane na kolejnym singlu. W efekcie Maanam został zapro­szo­ny w paździer­ni­ku tego samego roku na plan filmu Krzysz­to­fa Rogul­skie­go Wielka majówka. Film trafił do kin w 1981, a z ekranu obok kilku piosenek z pierw­szej płyty przed­sta­wił nowe, w tym przede wszyst­kim balladę "Ta noc do innych jest niepo­dob­na", która została wówczas wydana na kolejnym singlu grupy.

W 1981 na rynek trafił długo oczeki­wa­ny pierwszy album zespołu Maanam. Gościn­nie zagrał na nim również jazzowy sakso­fo­ni­sta Zbigniew Namysłow­ski. Niemal każdy utwór z tej płyty stał się przebo­jem, a sam album szybko trafił do klasyki polskie­go rocka. W tym samym roku ukazał się ponadto singiel z kolejnym przebo­jem spoza płyty, "Cykady na Cykla­dach" oraz ostatni singiel promu­ją­cy płytę, z przebo­ja­mi "Oddech szczura" i "Karuzela marzeń". Przez cały 1981 Maanam dał rekor­do­wą liczbę ponad 500 koncer­tów w najwięk­szych halach. W warszaw­skiej Sali Kongre­so­wej wystąpił nawet trzy razy jednego dnia.

W styczniu 1982 zespół nagrywał następny album, O!. Na miejsce Krzysz­to­fa Olesiń­skie­go przyjął nowego basistę, Bogdana Kowalew­skie­go. W sesji nagra­nio­wej gościn­nie wziął udział kolejny jazzman, trębacz Tomasz Stańko. Album ukazał się w listo­pa­dzie i powtó­rzył sukces debiu­tanc­kiej płyty. Zespół przeży­wał wówczas apogeum sławy, o czym świad­czy­ło choćby zamówie­nie ponad miliona sztuk tej płyty. Ostatecz­nie, z powodów technicz­nych, możliwe było wytło­cze­nie 300 tysięcy kopii. Także na tym albumie niemal każde nagranie uzyskało status przeboju, na czele z "O! nie rób tyle hałasu", "Paranoja jest goła" oraz "Nie poganiaj mnie, bo tracę oddech". Przez cały 1982 rok grupa dała ponad 400 halowych koncer­tów. W 1983 Maanam wydał singla z utrzy­ma­ną w konwen­cji reggae balladą "Kocham cię, kochanie moje", która stała się jednym z najwięk­szych przebo­jów roku i najwięk­szym w całej karierze zespołu.

1983–1985: Zagraniczne podboje

Także w 1983 Maanam związał się z prywatną wytwór­nią fonogra­ficz­ną Rogot, która posta­no­wi­ła wypro­mo­wać zespół na rynkach zachod­nich. Swój trzeci album, Nocny patrol, grupa nagrała więc w dwóch wersjach języko­wych. Album ten został uznany przez krytykę za kolejne wybitne dzieło Maanamu. Zapowia­da­ło go nagranie "Miłość jest jak opium", jednak dopiero takie przeboje jak "Raz dwa, raz dwa", "To tylko tango", "Krakow­ski spleen" czy "Jestem kobietą", zrobiły furorę na listach przebo­jów. Klimat płyty oddawał niepo­ko­ją­cą atmos­fe­rę stanu wojen­ne­go w Polsce. Album trafił na rynek w listo­pa­dzie – w Niemczech, w krajach Beneluxu oraz w Skandy­na­wii ukazała się jego anglo­ję­zycz­na wersja Night Patrol, a tego samego dnia w Polsce, choć począt­ko­wo tylko na kasecie, polska wersja. Zachod­nia wersja albumu trafiła do sprze­da­ży w Polsce w lutym 1984 na kasecie i w lipcu na winylu, a polska wersja docze­ka­ła się wydania na winylu w kwietniu. Zdjęcie na polską okładkę zrobił fotograf Tadeusz Rolke. W tym samym roku zespół wziął udział w filmie muzycz­nym Czuję się świetnie, a rok później została wydana kaseta magne­to­fo­no­wa z utworami z tego filmu pod tym samym tytułem.

Firma Rogot zdecy­do­wa­ła się nawet na promo­wa­nie zespołu w Związku Radziec­kim. Podpi­sa­ła w tym celu umowę z organi­za­to­ra­mi zlotu Komuni­stycz­nej Młodzie­ży z Polski i ZSRR w Pałacu Kultury. Zapla­no­wa­no tam koncert Maanamu, który miał przed­sta­wić muzyków radziec­kim wielbi­cie­lom rocka. Kora jednak odmówiła występu, co wywołało skandal na skalę krajową i zakoń­czy­ło się zakaza­niem przez ówczesne władze prezen­to­wa­nia grupy w mediach. Maanam pozosta­wał wówczas na Liście przebo­jów Programu Trzecie­go Polskie­go Radia, jednak ze względu na wprowa­dzo­ny zakaz, w miejsce jego notowa­nych tam utworów grano jedynie powtó­rzo­ne dźwięki perkusji z utworu "To tylko tango". Po kilku miesią­cach zakaz został zniesio­ny pod naciskiem próśb fanów.

Maanam grał z wielkim powodze­niem wiele koncer­tów zagra­nicz­nych, szcze­gól­nie w halach i klubach w Niemczech i Holandii. Doczekał się tam nawet swoich fan-clubów. W odpowie­dzi na taki odzew w paździer­ni­ku tego samego roku ukazała się tam koncer­to­wa płyta Totalski No Problem­ski, zawie­ra­ją­ca głównie anglo­ję­zycz­ne wersje najwięk­szych hitów ze wszyst­kich trzech płyt zespołu. Wysoka frekwen­cja na zagra­nicz­nych koncer­tach nie szła jednak w parze ze sprze­da­żą płyt.

W tym samym roku Maanam przystą­pił więc do nagry­wa­nia kolejnej płyty, Mental Cut, ponownie w dwóch wersjach języko­wych. Album przyniósł przeboje "Simple story", "Lucciola", "Lipstick on the Glass" i "Kreon". Polska wersja ukazała się najpierw na kasecie już w grudniu 1984, podobnie jak w styczniu 1985 wersja anglo­ję­zycz­na, pod tym samym tytułem. W lutym polska wersja ukazała się na winylu. Materiał przezna­czo­ny na rynek zachodni został jednak wypro­du­ko­wa­ny na nowo, ponieważ posta­no­wio­no nadać muzyce Maanamu bardziej wygła­dzo­ne, komer­cyj­ne brzmie­nie. Zespół przygo­to­wał też wówczas premie­ro­we utwory, na czele z hitem "Salaman­der". Tak powstała nowa anglo­ję­zycz­na wersja, Wet Cat, która w Niemczech ukazała się w czerwcu. Mimo nieusta­ją­cych sukcesów koncer­to­wych, zespół wciąż nie mógł jednak odnieść tam sukcesu komercyjnego.

W tym samym roku Maanam wydał pierwszy na polskim rynku album video, "Obiad z Maanamem". Znalazły się na nim filmy muzyczne, będące zbiorem teledy­sków do obu anglo­ję­zycz­nych płyt grupy, niety­po­wo połączo­ne z progra­mem kulinar­nym. Został wydany nakładem zaczy­na­ją­cej działal­ność w Polsce firmy ITI Video Service. Także w 1985 na rynek trafiła ponadto pierwsza książka na temat Maanamu, autor­stwa dzien­ni­ka­rza Wiesława Króli­kow­skie­go, wydana w cyklu "Idole".

1986–1991: Rozpad zespołu

Po kilku latach wyczer­pu­ją­cych i inten­syw­nych tras koncer­to­wych przemę­cze­ni człon­ko­wie grupy posta­no­wi­li zawiesić jej działal­ność u szczytu sławy w Polsce. Muzycy towarzy­szą­cy Korze mieli także problemy z alkoho­li­zmem. Do tego w 1984 Kora rozwio­dła się z Jackow­skim. Wybrała związek ze współ­pra­cu­ją­cym głównie przy organi­za­cji koncer­tów jej zespołu Kamilem Sipowi­czem, który rozpo­czął się w trakcie trwania jej małżeń­stwa jeszcze przed powsta­niem Maanamu.

W 1986 Maanam wydał na koniec singla z przebo­ja­mi "Jesteśmy ze stali" oraz "Ty – nie ty". Współ­pra­ca z Rogotem także została zakoń­czo­na. W listo­pa­dzie tego samego roku, wytwór­nia ta wydała, bez zgody zespołu, koncer­to­wy album Live, o kiepskiej jakości dźwięku. W grudniu na rynek trafiła ponadto składan­ka najwięk­szych przebo­jów Maanamu The Best of…, uwzględ­nia­ją­ca hity ze wszyst­kich płyt grupy.

W 1987 Kora i Jackow­ski spełnia­jąc wcześniej­sze zobowią­za­nia rozpo­czę­li nagry­wa­nie nowej płyty Sie ściemnia, ale z nowymi muzykami: basistą Marcinem Ciempie­lem, perku­si­stą Krzysz­to­fem Domini­kiem i klawi­szow­cem Kostkiem Joria­di­sem. Na listy przebo­jów trafił wówczas utwór "Bądź taka, nie bądź taka" nagrany wspólnie ze Stani­sła­wem Sojką. Jednak najwięk­szym przebo­jem z tego albumu okazał się utwór tytułowy "Sie ściemnia". Ilustru­ją­cy go animo­wa­ny teledysk był pierw­szym polsko­ję­zycz­nym klipem wyemi­to­wa­nym w najwięk­szej na świecie stacji muzycz­nej MTV, za sprawą jej europej­skie­go oddziału. Maanam koncer­to­wał wówczas w tym efeme­rycz­nym składzie w klubach Wielkiej Brytanii i Niemiec. Cały album na rynek trafił dopiero w 1989, w czasie najwięk­szych zawiro­wań ekono­micz­nych związa­nych z trans­for­ma­cją syste­mo­wą w Polsce. Z tego powodu mimo wypro­mo­wa­nia w radiu większo­ści utworów nie odniósł on sukcesu komer­cyj­ne­go, choć otrzymał pozytyw­ne recenzje.

W 1990 zespół wyruszył na tournée po Stanach Zjedno­czo­nych po klubach polonij­nych, a za zarobio­ne tam pienią­dze Kora otworzy­ła wraz z Sipowi­czem własną wytwór­nię płytową Kamiling Co. Komer­cyj­ny sukces trasy oraz wyjście wcześniej­szych członków grupy z nałogu alkoho­lo­we­go dopro­wa­dzi­ły do reakty­wo­wa­nia Maanamu w 1991 w najsłyn­niej­szym, czyli poprzed­nim składzie. Na rynku pojawiły się najpierw liczne składan­ki najwięk­szych przebo­jów zespołu z lat 80. W marcu i maju dwie części The Best Of Kora & Maanam, w sierpniu zbiór niepu­bli­ko­wa­nych w większo­ści na płytach singlo­wych hitów The Singles Collec­tion, a we wrześniu jeszcze kaseta ''Nie bój się… '91.

1991–1997: Wielki powrót

W listo­pa­dzie 1991 Maanam powrócił na rynek z płytą Derwisz i anioł, promo­wa­ną nagra­niem "Nie bój się, nie bój się". Najwięk­szą popular­ność zdobyły jednak dopiero kolejne, "Anioł" oraz "Wyjąt­ko­wo zimny maj". Zdjęcie na okładkę wykonał Andrzej Świetlik. Album osiągnął nakład ponad 120 tysięcy egzem­pla­rzy. W styczniu 1992 poważ­ne­mu wypad­ko­wi drogo­we­mu uległ Kowalew­ski, który po 10 latach ustąpił miejsca swojemu poprzed­ni­ko­wi, Krzysz­to­fo­wi Olesiń­skie­mu. Maanam znowu inten­syw­nie koncer­to­wał w Polsce, a potem dał kilka koncer­tów dla Polonii w Stanach Zjedno­czo­nych i Austra­lii, co upamięt­nił koncer­to­wy album Maana­ma­ania, wydany w kwietniu 1993. W czerwcu na rynek trafiła także składan­ka balla­do­wych hitów Maanamu Ballady, najpierw na kasecie, a w listo­pa­dzie również na kompak­cie. W paździer­ni­ku 1995 docze­ka­ła się ona reedycji z nową listą utworów. Jej łączny nakład przekro­czył 50 tysięcy kopii.

We wrześniu 1994 został wydany album Róża. Płyta okazała się najła­god­niej­szym albumem zespołu, zaska­ku­jąc swoim lirycz­nym charak­te­rem. Towarzy­szy­ła jej trzyczę­ścio­wa trasa koncer­to­wa po najwięk­szych halach Polski oraz występy dla Polonii w Austra­lii. Album promował jeszcze w 1993 przebój "Bez Ciebie umieram". W następ­nym roku listy przebo­jów podbiły hity "Zapatrze­nie", "Róża" i "Nic dwa razy". Dodat­ko­wo animo­wa­ny klip do "Wieje piaskiem od strony wojny" był drugim w karierze Maanamu teledy­skiem pokaza­nym przez stację MTV Europe. Zdjęcie na okładkę wykonał ponownie Andrzej Świetlik. Sam album został sprze­da­ny w nakła­dzie ponad 350 tysięcy sztuk, stając się najle­piej sprze­da­wa­nym albumem w całej karierze Maanamu.

Podobny sukces komer­cyj­ny odniósł kolejny album utrzy­ma­ny w tej styli­sty­ce, Łóżko, wydany we wrześniu 1996. Najwięk­szym powodze­niem cieszyły się na nim przeboje "Po prostu bądź" i "Po to jesteś na świecie". Jego premierę poprze­dzi­ło EP Kolek­cjo­ner, wydane w listo­pa­dzie 1995, promo­wa­ne obok "Po prostu bądź" dodat­ko­wym hitem "Twist". Płyta rozeszła się w nakła­dzie ponad 200 tysięcy egzem­pla­rzy, a EP ponad 50 tysięcy. Album był promo­wa­ny darmową plene­ro­wą trasą koncer­to­wą z Radiem Zet, pod szyldem "Wielka Majówka Radia Zet". Była to wówczas najdroż­sza trasa w historii polskie­go show-biznesu. Jej budżet wyniósł kilka milionów dolarów, a koncerty obejrza­ło ponad pół miliona widzów. W 1997 zespół wyruszył w regular­ną bileto­wa­ną trasę koncer­to­wą, ponownie po najwięk­szych halach, po czym powrócił na drugą część "Wielkiej Majówki". W paździer­ni­ku ukazała się składan­ka najwięk­szych rocko­wych przebo­jów Maanamu Rockan­drol­le, promo­wa­na hitem "Smycz", sprze­da­na w nakła­dzie ponad 50 tysięcy sztuk. Zaraz potem wyruszył na koncerty dla Polonii w Stanach Zjedno­czo­nych i Kanadzie.

W 1996 Kamil Sipowicz opaten­to­wał na swoje nazwisko nazwę "Maanam" w Urzędzie Paten­to­wym Rzeczy­po­spo­li­tej Polskiej (numer prawa wyłącz­ne­go: 119506)

1998–2008: Finałowa dekada

W 1998 Maanam powrócił do styli­sty­ki rockowej i we wrześniu wydał album Klucz, na którym nie zabrakło jednak piosenek lirycz­nych. Płytę promował utwór "Puerto Rico", ale najwięk­szy sukces odniosła ballada "Miłość od pierw­sze­go spojrze­nia", skompo­no­wa­na przez samą Korę – w teledy­sku wykorzy­sta­no fragmen­ty filmu Jana Hryniaka "Przystań". W porów­na­niu z poprzed­ni­mi bestsel­le­ra­mi album osiągnął jednak znacznie niższe wyniki sprze­da­ży, mimo pozytyw­nych recenzji, przekra­cza­jąc nakład 40 tysięcy egzem­pla­rzy. W marcu 2000 na rynek trafiła kompi­la­cja najwięk­szych przebo­jów Maanamu Złota kolekcja. Kocham Cię kochanie moje, także sprze­da­na w nakła­dzie ponad 40 tysięcy sztuk.

W kwietniu 2000 Maanam zagrał dwa koncerty w Sali Kongre­so­wej w Warsza­wie z okazji dwudzie­sto­pię­cio­le­cia istnie­nia zespołu. Na scenie pojawiło się wielu gości: Milo Kurtis, John Porter, Robert Brylew­ski, Zbigniew Namysłow­ski, Sławek Wierz­chol­ski, Muniek Stasz­czyk, Justyna Stecz­kow­ska, Kasia Nosowska, Artur Rojek, Stani­sław Soyka, Bogdan Łyszkie­wicz. Koncert był bezpo­śred­nio trans­mi­to­wa­ny przez TVP2 i Radio Zet, po czym ukazał się na pierw­szej płycie DVD zespołu. Obok koncertu na płytę trafił film "Epoka Maanamu" ukazu­ją­cy historię zespołu.

Na kolejnej płycie Hotel Nirwana, z marca 2001, grupa posta­no­wi­ła poeks­pe­ry­men­to­wać i przed­sta­wić swoje zupełnie inne oblicze. Zespół po raz pierwszy zasto­so­wał kompu­te­ry, loopy i sample. A w warstwie lirycz­nej Kora obok własnych tekstów sięgnęła również do poezji Mirona Biało­szew­skie­go, Edwarda Estlina Cumming­sa i jej partnera Kamila Sipowi­cza. Album promował utwór "Piekło i niebo", ale większym powodze­niem cieszyły się następne, "Chińskie morze" oraz "Wolno wolno płyną łodzie". Mimo pozytyw­nych recenzji płyta poniosła jednak komer­cyj­ną klęskę, przekra­cza­jąc nakład 10 tysięcy egzem­pla­rzy, ledwie zwraca­ją­cy koszty wydawcy. Krążek miał się ukazać na jesień 2000, jednak przyczy­ną opóźnie­nia jego wydania były według Kory wybory prezy­denc­kie i igrzyska olimpij­skie, które odbywały się w tym czasie. Między koncer­ta­mi w Polsce w czerwcu Maanam wystąpił dla Polonii w Kanadzie, a w grudniu dał koncert w Bośni i Herce­go­wi­nie, dla żołnie­rzy Nordycko-Polskiej Grupy Bojowej SFOR, zorga­ni­zo­wa­ny z inicja­ty­wy tamtej­szej ambasady RP.

We wrześniu 2003 Maanam opuścili Olesiń­scy i Markow­ski. Obok Kory i Jackow­skie­go w nowym składzie pojawił się ceniony od lat gitarzy­sta Janusz "Yanina" Iwański oraz młodzi muzycy: basista Bogdan Wawrzy­no­wicz, perku­si­sta Jose Manuel Alban Juarez oraz współ­pra­cu­ją­cy z zespołem już na ostat­niej płycie klawi­szo­wiec Cezary Kaźmier­czak. W listo­pa­dzie ukazała się pierwsza z dwóch płyt DVD Maanamu, zawie­ra­ją­cych jego wszyst­kie teledy­ski i najcie­kaw­sze występy, Złote DVD, vol. 2. Pierwszą część, Złote DVD, vol. 1, wydano w maju następ­ne­go roku. W nowym składzie Maanam nagrał album Znaki szcze­gól­ne, który ukazał się w marcu 2004. Był to powrót do korzeni zespołu. Najwięk­szy sukces odniosły pierwsze single: "Ocean wolnego czasu – Kraków", "Do kogo biegłam?" oraz "To mi się śni". Zmiana składu i powrót do klasycz­ne­go brzmie­nia nie pomogła jednak w odzyska­niu komer­cyj­ne­go sukcesu i mimo pozytyw­nych recenzji płyta powtó­rzy­ła balan­su­ją­cy na granicy opłacal­no­ści wynik poprzed­niej, osiąga­jąc nakład ponad 10 tysięcy sztuk.

W 2005 na XLII Krajowym Festi­wa­lu Piosenki Polskiej w Opolu Maanam otrzymał Grand Prix za całokształt twórczo­ści. Na koncer­cie najwięk­szych przebo­jów 80-lecia Polskie­go Radia obok własnych hitów Maanam zapre­zen­to­wał na tym festi­wa­lu również własną wersję klasyka Ewy Demar­czyk "Karuzela z madon­na­mi", którą wydano na singlu. Równo­le­gle na rynek trafił box Simple Story z komplet­ną dysko­gra­fią zespołu i raryta­sa­mi. W tym samym roku Maanam przed­sta­wił też nowe nagranie "Tu jest mój dom", które w lutym następ­ne­go roku trafiło na drugą część kompi­la­cji najwięk­szych przebo­jów grupy Złota kolekcja. Raz-dwa, raz-dwa. Ostatnią piosenkę, "Głęboko w sercu", zespół zapre­zen­to­wał w 2006 w konkur­sie premier na XLIII Krajowym Festi­wa­lu Piosenki Polskiej w Opolu.

W listo­pa­dzie 2007 Marek Jackow­ski uległ wypad­ko­wi na scenie, w wyniku którego doznał złamań stopy i żeber, co zablo­ko­wa­ło jego występy na cztery miesiące. Od 2008, aby wywiązać się z wcześniej­szych zobowią­zań, Maanam koncer­to­wał zatem bez jego udziału, zastę­pu­jąc go młodym gitarzy­stą, Mateuszem Waśkie­wi­czem. 1 grudnia tego samego roku Kora i Jackow­ski wydali oświad­cze­nie, że 31 grudnia 2008 zespół zawiesza działal­ność na czas nieokre­ślo­ny. Odtąd Kora i Jackow­ski posta­no­wi­li wystę­po­wać osobno. Jackow­ski założył wspólnie z Iwańskim nowy zespół The Goodboys, z którym wydał jeden album, a Kora skomple­to­wa­ła własny skład, począt­ko­wo z udziałem pozosta­łych muzyków Maanamu i zaczęła działać pod dotych­cza­so­wym pseudonimem.

Dziedzictwo

W marcu 2011 z okazji 35. rocznicy debiutu Kory w Maanamie koncern EMI wydał zrema­ste­ro­wa­ne reedycje wszyst­kich studyj­nych albumów zespołu oraz solowych Kory. Kolekcję uzupeł­ni­ła premie­ro­wa kompi­la­cja ostat­nich prac grupy przed zakoń­cze­niem działal­no­ści, The Rest Of Maanam, stano­wią­ca suple­ment do boxu Simple Story. W paździer­ni­ku EMI wypuścił na rynek reedycje obu zagra­nicz­nych studyj­nych albumów grupy oraz jej czterech składa­nek: The Singles Collec­tion, Rockan­drol­le oraz uzupeł­nio­ne o kolejne przeboje z ostat­nich płyt The Best Of… 2011 (orygi­nal­nie pierwsza winylowa składan­ka The Best Of…) i Ballady.

Marek Jackow­ski planował reakty­wa­cję Maanamu w jego najsłyn­niej­szym składzie, ale plany te przerwa­ła jego nagła śmierć z powodu zawału serca 18 maja 2013. W tym samym roku muzycy tego najdłu­żej działa­ją­ce­go składu zespołu: Ryszard Olesiń­ski, Bogdan Kowalew­ski i Paweł Markow­ski, zgodnie z wolą Jackow­skie­go podjęli decyzję o reakty­wa­cji zespołu, ale wobec odmowy Kory, z wybraną przez niego nową wokalist­ką Karoliną Leszko-Tyszyń­ską, uczest­nicz­ką programu "Szansa na sukces", pod nazwą Złoty Maanam. Kora sprze­ci­wi­ła się działal­no­ści grupy z użyciem nazwy Maanam. Ostatecz­nie z plano­wa­ne­go składu towarzy­szą­ce­go Leszko-Tyszyń­skiej pozostał jedynie Olesiń­ski, który z nowymi muzykami, w tym z ostatnim basistą Maanamu – Wawrzy­no­wi­czem, w listo­pa­dzie 2014 założył zespół Karolina i Amanci, z którym wydał jeden singiel. Złoty Maanam oprócz utworów dawnego Maanamu na koncer­tach miał także swoje własne utwory takie jak: "Gdy nadciąga burza" czy "Miasto miłości", w którym wykorzy­sta­no głos Marka Jackowskiego.

Akademia Fonogra­ficz­na uhono­ro­wa­ła Marka Jackow­skie­go i Korę Złotymi Fryde­ry­ka­mi za całokształt twórczo­ści. Jackow­skie­go nagro­dzo­no podczas gali 24 kwietnia 2014, a Korę dwa lata później, 20 kwietnia 2016.

W paździer­ni­ku 2015, z okazji 40. rocznicy powsta­nia Maanamu, koncern Warner wydał dwupły­to­wą kolekcję czter­dzie­stu na nowo zrema­ste­ro­wa­nych przebo­jów zespołu, Miłość jest cudowna: 1975–2015. W maju 2016 odbyła się kinowa premiera filmu dokumen­tal­ne­go opowia­da­ją­ce­go historię zespołu Maanam być pięknie''.

Pod koniec 2018 roku wokalist­ka Złotego Maanamu Karolina Leszko-Tyszyń­ska rozpo­czę­ła swoją solową karierę przy współ­udzia­le zespołu Czarne Gitary, wydając z począt­kiem 2019 roku singiel z dwoma utworami. Na początku 2019, w związku z porozu­mie­niem Kamila Sipowi­cza z muzykami Złotego Maanamu, powołano do życia nowy projekt pod nazwą exMaanam. Nową wokalist­ką została Karolina Gibki, która jest również aktorką. Po kilku miesią­cach Gibki zrezy­gno­wa­ła ze współ­pra­cy z zespołem, a jej miejsce zajęła Aga Bieńkowska.