T.Love
Biografia

T.Love – polski zespół muzyczny założony w 1982 w Często­cho­wie. W począt­kach kariery, w latach 80. XX wieku, pozosta­ją­cy pod wpływem punk rocka, a z upływem czasu korzy­sta­ją­cy również ze styli­sty­ki reggae, rock and rolla, glam rocka, pop rocka. Większość albumów grupy uzyskało status złotych płyt, a składan­ko­wy Love, Love, Love - The Very BesT​.Love - w roku 2012 status platy­no­wej płyty. W trakcie dotych­cza­so­wej kariery zespół zagrał koncerty prawie w całej Europie, a także wielo­krot­nie w Stanach Zjednoczonych.

Historia

Zespół T.Love został założony w styczniu 1982 jako Teenage Love Alter­na­ti­ve i pod taką nazwą działał do 1987. Tworzyli go: Zygmunt Stasz­czyk (śpiew, począt­ko­wo także gitara basowa), Janusz Knorow­ski (gitara elektrycz­na), Dariusz Zając (instru­men­ty klawi­szo­we) i Jacek Wudecki (perkusja) – koledzy uczęsz­cza­ją­cy do IV LO w Często­cho­wie. W 1983 roku wystą­pi­li podczas malbor­skie­go festi­wa­lu "Malrock", gdzie ci grający gościn­nie debiu­tan­ci, zapre­zen­to­wa­li się na dużej scenie obok zespołów zawodo­wych. W tym samym roku do zespołu dołączy­li: gitarzy­sta Wojciech Wierus, zastą­pio­ny pół roku później przez Andrzeja Zeńczew­skie­go, a także Jacek Śliwczyń­ski, który przejął rolę basisty od Muńka.

W roku 1984 T.Love Alter­na­ti­ve zagrał, w charak­te­rze gwiazdy, podczas Festi­wa­lu w Jaroci­nie. Zareje­stro­wa­ny został wówczas materiał na pierwszą kasetę - Nasz Bubelon, znany również jako Nasz Babylon. Tilele Records, oficjal­nie wydawca płyty, tak naprawdę nie istniał, a kasety były rozpro­wa­dza­ne w trakcie koncertów.

Kolejny rok przyniósł zapro­sze­nie od Tonpres­su do udziału w nagraniu składan­ki Jeszcze młodsza genera­cja. Zespół zareje­stro­wał wówczas utwór "Zabijan­ka", a oprócz tego - w trakcie pięcio­go­dzin­nej sesji - nagrał materiał na drugą kasetę, zatytu­ło­wa­ną Chamy idą. T.Love Alter­na­ti­ve miał też wystąpić w Poznaniu podczas Festi­wa­lu Rock Arena, jednak Muniek i Jacek "Słoniu" Wudecki zostali zatrzy­ma­ni przez Milicję Obywa­tel­ską za posia­da­nie zbyt dużych ilości alkoholu i do koncertu nie doszło.

W 1988 roku zespół T.Love Alter­na­ti­ve wydał swój ostatni album pod tytułem Miejsco­wi – live wydany przez Tilele Records. Podczas produk­cji tego albumu dotych­cza­so­wy perku­si­sta został zastą­pio­ny przez muzyka grupy Kobra­noc­ka, Piotra Wysoc­kie­go, a na sakso­fo­nie Toma Pierz­chal­skie­go chwilowo zastąpił Waldemar Zaborowski.

W 1989 roku zespół zmienił nazwę na T.Love. W tym roku w sprze­da­ży pojawił się pierwszy oficjal­ny album grupy pod tytułem Wycho­wa­nie, nagrany już w nowym składzie. Wkrótce potem Muniek wyjechał do Anglii, co spowo­do­wa­ło rozpad zespołu.

Stasz­czyk wrócił do Polski w roku 1990 i reakty­wo­wał zespół. Z dawnego składu nie pozostał jednak nikt, poza wokali­stą. W nowym składzie znaleźli się: gitarzy­ści Jan Benedek i Krzysz­tof Szymań­ski, perku­si­sta Jarosław "Sidney" Polak, a także basista Przemy­sław Wójcicki. Niebawem grupa nagrała nowy album, wydany w 1991 roku, Pocisk miłości, zawie­ra­ją­cy między innymi utwór "Warszawa". Ten sam rok przyniósł kolejne zmiany perso­nal­ne: Krzysz­tof Szymań­ski został zastą­pio­ny przez Krzysz­to­fa Zawadkę, a następ­nie przez Jacka Perkow­skie­go, zaś rolę basisty przejął na chwilę Tomasz Grocho­wal­ski, by jeszcze w tym samym roku przeka­zać ją Pawłowi Nazimkowi.

W roku 1992 powstał kolejny krążek studyjny zespołu o nazwie King. Wydana została także składan­ka Dzieci rewolu­cji 1982-92, która zawie­ra­ła utwory z czasów T.Love Alter­na­ti­ve, 2 utwory z albumu Wycho­wa­nie a także 5 utworów nagra­nych już w nowym składzie. 

W 1993 z zespołu odszedł Jan Benedek, do tej pory jego główny kompo­zy­tor. Zastąpił go Maciej Majchrzak. W roku 1994 T.Love wydał dwa albumy. Wiosną ukazał się koncer­to­wy I Love You, który zawierał dodat­ko­wo trzy nowe piosenki nagrane już bez Benedka. Były to: I love you, nagrane w dwóch wersjach języko­wych, oraz cover francu­skiej grupy Mano Negra "Syn miasta" – w orygi­na­le "Out of Time Man". Jesienią premierę miała płyta Prymityw. Płyta była prosta, zdecy­do­wa­nie rockowa. Jako że zespół korzy­stał też ze styli­sty­ki reggae, na płycie pojawiła się piosenka "Bóg", długo utrzy­mu­ją­ca się na listach przebojów.

1995 to rok premiery albumu T.Love Alter­na­ti­ve Często­cho­wa 1982-1985, który ukazał się nakładem S.P. Records.

Zmianę styli­stycz­ną przynio­sła płyta Al Capone z maja 1996. Znalazły się na niej takie single jak "Jak Żądło", a także duet z Korą w utworze "Klaps". Muzyczną konty­nu­acją okazał się następny album Chłopaki nie płaczą, zapre­zen­to­wa­ny jesienią 1997 roku. Utwór tytułowy był pasti­szem boys-bandów, królu­ją­cych w tamtym czasie na listach przebo­jów. Poza "Chłopaki nie płaczą", krajowe rozgło­śnie często grywały także "Stokrot­kę", oraz "Jest super", komen­tu­ją­cy polską politykę lat 90. Rok później T.Love zdecy­do­wał, że warto wydać składan­kę z najwięk­szy­mi przebo­ja­mi zespołu, która została zatytu­ło­wa­na BesT​.Love. Oprócz znanych piosenek z różnych lat, znalazły się na niej dwa premie­ro­we utwory: "Zero" i "Ewa".

W 1998 roku zespół zaanga­żo­wał się w działal­ność antyra­si­stow­ską, a jego piosenka "Ogolone kobiety" znalazła się na pierw­szej składan­ce Muzyka przeciw­ko rasizmo­wi, firmo­wa­nej przez Stowa­rzy­sze­nie Nigdy Więcej.

Rok później, w studiu Protocol w Londynie, zespół nagrał płytę Antyidol, zreali­zo­wa­ną przez Niela Simonsa. Zareje­stro­wa­ny w 1999 roku album zawierał 11 nowych utworów, w tym promu­ją­ce krążek: "Banalny" i "Piosenka". Antyidol sprzedał się zdecy­do­wa­nie słabiej od wcześniej­szych płyt T.Love. Jego brzmie­nie przypo­mi­na­ło trochę wydaw­nic­twa zespołu Blur, który też korzy­stał z tego samego studia. Album został oceniony jako swoisty powrót do korzeni, ale w nowym stylu.

W 2001 T.Love zapre­zen­to­wał płytę Model 01, która muzycz­nie przypo­mi­na­ła nieco poprzed­nicz­kę, choć była bardziej popowa. Teksty Muńka często negowały ówczesne realia. Album promo­wa­ło pięć singli: "Nie, nie, nie", "Jazda", nagrana z gościn­nym udziałem Agi Moraw­skiej, "Ajrisz", "Toksycz­ni czaro­dzie­je" i "Moje pienią­dze". W nagry­wa­niu krążka gościn­nie udział wzięli także między innymi: Kazik, Kayah i Fisz.

W 2002 została zareje­stro­wa­na, a w 2003 wydana koncer­tów­ka T.Live, będąca zapisem jubile­uszo­we­go występu kapeli w klubie Stodoła w Warsza­wie z okazji 20-lecia grupy. Zespół nagrał też trzy premie­ro­we piosenki: "Europol­skę", "Pozytyw" i kolejny pastisz, "Polish boyfriend". W tym samym roku ukazał się na CD sound­track do komedii Super­pro­duk­cja w reżyse­rii Juliusza Machul­skie­go, który, oprócz starych utworów T.Love, zawierał także dwa nowe: "Bang, bang" i "Luźny Yanek".

W marcu 2006 grupa wydała album, nad którym praco­wa­ła od 2005 roku z udziałem nowego klawi­szow­ca, Michała Marec­kie­go, a także z zapro­szo­ny­mi do współ­pra­cy starymi człon­ka­mi zespołu. Został przewrot­nie zatytu­ło­wa­ny ''I Hate Rock'n'Roll'', choć w istocie stanowił powrót do korzeni grupy. Płyta muzycz­nie była najbar­dziej rock'n'rollowym dziełem składu od czasów Prymi­ty­wu. W tekstach znalazło się wiele odnie­sień do gorzkich doświad­czeń. Pewną popular­ność zdobyły utwory: "Gnijący Świat" i "Jazz nad Wisłą". Na płycie znalazły się też trzy piosenki w stylu reggae.

Z dniem 1 stycznia 2007 roku zespół opuścił gitarzy­sta i kompo­zy­tor Jacek Perkow­ski. Podczas trasy koncer­to­wej, trwają­cej od maja do września tego roku, zagrało czterech kandy­da­tów na jego miejsce (Łukasz Lach powią­za­ny z zespołem L.Stadt, Krzysz­tof Rychard, Piotr Czajer i Jan Pęczak), z których następ­nie T.Love wyłonił następcę, Jana Pęczaka.

Dnia 12 listo­pa­da 2007 w Hard Rock Cafe w Warsza­wie odbyła się konfe­ren­cja prasowa, podczas której zapre­zen­to­wa­no oficjal­ną biogra­fię zespołu, zatytu­ło­wa­ną Potrze­bu­ję Wczoraj, autor­stwa Magdy Patryas. Tom ukazał się nakładem wydaw­nic­twa Lampa i Iskra Boża z okazji 25-lecia zespołu. Promo­wa­ny był jesienną trasą koncer­to­wą rozpo­czę­tą dwa dni później, a zakoń­czo­ną 13 grudnia 2007. W jej trakcie T.Love zagrał 13 koncer­tów. W Warsza­wie, gdzie co roku odbywa się zlot fanów, miało również premierę inne wydaw­nic­two - książka, napisana przez bardzo blisko związa­ne­go z zespołem modera­to­ra fanklubu, a także później­sze­go admini­stra­to­ra oficjal­nej strony inter­ne­to­wej, Marcina "Siwego" Styczyń­skie­go, pod tytułem: Siwy chciał grać w T.Love. Zostały tam zawarte osobiste opisy koncer­tów, prywat­nych spotkań, cieka­wych wydarzeń i wspomnień.

Latem 2008 roku, podczas Festi­wa­lu TOPtren­dy 2008, zespół zagrał jubile­uszo­wy koncert z udziałem muzyków ze wcześniej­szych składów, a także gościn­nie ze Stani­sła­wem Soyką i Adamem Nowakiem z zespołu Raz Dwa Trzy. 7 listo­pa­da natomiast wydana została składan­ka pod tytułem Love, Love Love, The Very BesT​.Love, zawie­ra­ją­ca ponad 40 utworów z przestrze­ni 26 lat istnie­nia grupy, a także 2 nowe piosenki. Ich tytuły to: "Love,Love,Love" (jest ona także pierw­szym singlem z płyty, do której został nakrę­co­ny teledysk, wyreży­se­ro­wa­ny przez Krzysz­to­fa Ostrow­skie­go) oraz "Prawdzi­we życie" – oba zostały zareje­stro­wa­ne we wrześniu 2008 w studiu Polskie­go Radia Studio S-4 pod okiem Leszka Kamiń­skie­go, który był także ich współ­pro­du­cen­tem. Ostatecz­nie wydaw­nic­two otrzy­ma­ło status platy­no­wej płyty.

11 paździer­ni­ka 2009 w Radio Zet miał swoją premierę singiel "Tina", promu­ją­cy solowy projekt Muńka Stasz­czy­ka, zreali­zo­wa­ny we współ­pra­cy z byłym gitarzy­stą T.Love, Jankiem Benede­kiem. Premiera albumu odbyła się 15 marca 2010 roku.

Latem 2010 r. podczas jednego z koncer­tów doszło do kontro­wer­syj­nej sytuacji podczas koncertu w Pszowie na Śląsku: wokali­sta T.Love miał (jak sam określił) "pewne problemy" po wypiciu kilku drinków. Muniek przepro­sił za niedy­spo­zy­cję, a zespół w ramach rekom­pen­sa­ty zagrał następny koncert w Pszowie w innym terminie za darmo.

W tym czasie Muniek wskrze­sił T.Love Alter­na­ti­ve, czego efektem było wydanie w 2011 roku przez S.P. Records albumu Często­cho­wa 1982-2011, zawie­ra­ją­ce­go archi­wal­ne nagrania starego składu i dwa nowe utwory: "Gorączka 2011" oraz "Chrystus Tesco i Nic". Następ­nie ukazało się na rynku DVD z zapisem z często­chow­skie­go koncertu w klubie Zero, zatytu­ło­wa­ne 100 proc. Live.

W roku 2012 T.Love był jednym z pięciu zespołów wystę­pu­ją­cych podczas imprezy plene­ro­wej z okazji otwarcia Stadionu Narodo­we­go w Warsza­wie. Od początku roku grupa odbywała próby, łącznie około 80, by przygo­to­wać się do zareje­stro­wa­nia Old is Gold, pierw­sze­go od 6 lat krążka długo­gra­ją­ce­go, zawie­ra­ją­ce­go całko­wi­cie premie­ro­wy materiał. W między­cza­sie zespół obcho­dził swoje 30-lecie, które uczcił grając dwa duże koncerty: pierwszy z nich, fetujący raczej samego Muńka, obył się 6 maja na Placu Biegań­skie­go w Często­cho­wie, z gościn­nym udziałem między innymi: Martyny Jakubo­wicz, Stani­sła­wa Soyki, Adama Nowaka, Marka Piekar­czy­ka, Titusa i Grabaża, drugi T.Love zagrał w czerwcu tego samego roku podczas 49. Krajo­we­go Festi­wa­lu Piosenki Polskiej w Opolu.

Dwupły­to­wy album Old is Gold ukazał się na rynku 16 paździer­ni­ka 2012, po czym zespół ruszył w trasę obejmu­ją­cą 21 miast, a zwień­czo­ną koncer­tem w studiu im. Agniesz­ki Osiec­kiej. W jego trakcie zespół otrzymał Złotą Płytę za sprzedaż ponad 15 tysięcy egzem­pla­rzy płyty. Po tym występie T.Love ogłosił urlop, przerwa­ny tylko raz, dla muzycz­ne­go uczcze­nia 50. urodzin Zygmunta Staszczyka.

Dwadzie­ścia lat od premiery albumu "Prymityw", w paździer­ni­ku 2014, zespół wydał zrema­ste­ro­wa­ną edycję tej płyty, zawie­ra­ją­cą dodat­ko­wo trzy nowe utwory: "Italię", "Pole Garnca­rza", a także "Jałtę", będą coverem piosenki Jacka Kaczmar­skie­go oraz nagranie z koncertu zareje­stro­wa­ne­go w 1994 roku w krakow­skim studiu TVP Łęg. Po premie­rze wydaw­nic­twa, T.Love rozpo­czął jego promocję poprzez trasę koncer­to­wą, zakoń­czo­ną występem w Stodole z gościn­nym udziałem Katarzy­ny Nosow­skiej i Fisza. W sumie, w ciągu całego roku, zespół zagrał 70 koncer­tów, w tym między innymi w zakła­dzie karnym w Opolu Lubel­skim, w Areszcie Śledczym przy ul. Rakowiec­kiej w Warsza­wie, a także, już po raz drugi, na Festi­wa­lu Woodstock, z gościn­nym udziałem Kasi Kowal­skiej i Titusa z zespołu Acid Drinkers.

W paździer­ni­ku 2015 odbyła się pożegnal­na trasa pierw­sze­go, często­chow­skie­go, składu T.Love Alter­na­ti­ve, promu­ją­ca podwójne wydaw­nic­two (CD oraz DVD), zatytu­ło­wa­ne T.Love Alter­na­ti­ve 1982-2015, które ukazało się na rynku w dniu 1 paździer­ni­ka nakładem S.P. Records. Wersja CD, obok występu zareje­stro­wa­ne­go podczas Festi­wa­lu w Ciesza­no­wie z roku poprzed­nie­go, zawie­ra­ła dwa premie­ro­we kawałki studyjne, nagrane przez stary skład w lipcu w Tarcho­stu­dio, pełnią­cym na co dzień funkcję sali prób T.Love. Na wersję DVD, obok wspomnia­ne­go wcześniej koncertu, złożyły się również archi­wa­lia filmowe z lat 2003-2015 oraz dwa teledy­ski. Całość została dedyko­wa­na nieży­ją­cym już muzykom T.Love Alter­na­ti­ve: Jackowi "Słoniowi" Wudec­kie­mu, Rafałowi "Włoczowi" Włoczew­skie­mu, Henry­ko­wi Wasąż­ni­ko­wi oraz wszyst­kim innym, którzy w latach 80. brali udział w działal­no­ści zespołu.

Jesienią 2016 powstał nowy studyjny album grupy zatytu­ło­wa­ny po prostu T.Love. W paździer­ni­ku 2017 r. Muniek Stasz­czyk poinfor­mo­wał o zamiarze zawie­sze­nia działal­no­ści zespołu, argumen­tu­jąc jednak, że chciałby (…)nagrać jakąś fajną płytę z zespołem, ale żeby to móc zrobić, to musimy od siebie odpocząć. W 2022 roku plano­wa­ne jest wznowie­nie działal­no­ści zespołu z okazji 40-lecia.