Wojciech Waglewski
Wojciech Antoni Waglewski (ur. 21 kwietnia 1953 w Nowym Sączu) – polski gitarzysta, kompozytor, aranżer i producent muzyczny. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV oraz Polskiej Akademii Filmowej.
Syn Jerzego Waglewskiego. Żonaty z Grażyną, z którą ma dwóch synów, artystów hip-hopowych: Fisza (Bartosz, 1978) i Emade (Piotr, 1981).
Muzyczne początki
Studiował socjologię. Początkowo grał w warszawskim klubie studenckim Alfa, skąd między innymi za namową Zbigniewa Hołdysa, trafił do klubu Medyk.
{{CytatD
|I tak trafiłem w 1969 r. do Fatum, na miejsce zwolnione przez Darka Kozakiewicza, który nie tylko dla mnie był wtedy gwiazdą, "polskim Hendrixem"… Ja także grałem z tą grupą hendrixowskie kompozycje, lecz mniej agresywnie niż Darek, claptonowską techniką…
|Wojciech Waglewski|Magazyn Muzyczny, Voo Voo – konkretne zamówienie|width=50%
}}
… a ich wspólne muzyczne korzenie sprawią że 26 lat później spotkają się z Darkiem Kozakiewiczem przy okazji nagrania płyty Tribute to Eric Clapton.
Na początku lat 70. Waglewski przez krótki okres współpracował z Michałem Urbaniakiem, współtworzył również zespoły Zen i Nirwana. Po okresie grania w klubach studenckich Waglewski z grupą muzyków o płynnym składzie eksperymentował z własnymi pomysłami kompozytorskimi w klimacie zbliżonymi do twórczości Mahavishnu Orchestra. Jednocześnie jako muzyk sesyjny brał udział w nagraniu wielu płyt. Muzyczną karierę przerwało wcielenie Waglewskiego w 1978 roku do wojska.
Osjan
{{CytatD
|Kiedy poszedłem do wojska nagle zacząłem myśleć nad tym wszystkim co dotychczas robiłem, to był taki cios w głowę. Przypadkiem wtedy zaplątałem się w zespół Osjan i jak się okazało nie był to przypadek, ponieważ była to grupa, z którą najdłużej pracowałem i nauczyłem się w niej bardzo dużo. Wówczas zerwałem z kręgiem profesjonalnych muzyków i zacząłem się poruszać w zupełnie innym świecie, w obszarze innej muzyki. To był początek pewnego procesu, zacząłem nabierać pewności w tym co robiłem. (…) W Osjanie zostałem postawiony w takiej sytuacji, że po minimalnej ilości prób, znalazłem się sam na scenie i musiałem zagrać 10 minut solo bez nagłośnienia, tylko sama akustyczna gitara. Wtedy musiałem zagrać jakieś ważne opowiadanie, nie najszybciej czy najwolniej tylko coś o sobie.
|Wojciech Waglewski|Miesięcznik Non Stop 1986|width=80%
}}
Hołdys, I Ching i MWNH
W latach 1982-1983 zachęcony przez Zbigniewa Hołdysa wziął udział w sesji I Ching, w ramach której Waglewski udzielał się nie tylko jako gitarzysta, ale również jako kompozytor (Milo), a nawet wokalista (Ja płonę z albumu I Ching).
{{CytatD
|Zbyszek zadecydował o tym, w sposób dosyć brutalny, za co mu jestem wdzięczny do końca życia, że wydobyłem z siebie głos. Było to moim marzeniem od dłuższego czasu i w chwili kiedy wreszcie wydobyłem ten głos miałem już formułę całego grania.
|Wojciech Waglewski|Miesięcznik Non Stop 1986|width=80%
}}
Współpraca Waglewski-Hołdys przebiegała na tyle harmonijnie, że po rozmowach w czasie wspólnie spędzonych wakacji muzycy postanowili powołać do życia nowy zespół. W ten sposób z sesji I Ching wyłoniła się w roku 1984 grupa Morawski Waglewski Nowicki Hołdys.
Voo Voo
W roku 1985 w radio pojawiły się nagrania zapowiadane jako "Morawski Waglewski Nowicki Hołdys bez Hołdysa", które następnie zaczęto sygnować inicjałami lidera, Wojtka Waglewskiego. W ten sposób w mediach rozpoczął funkcjonowanie zespół Voo Voo, z którym Wojciech Waglewski złączył nierozerwalnie następne lata swojej działalności, będąc nie tylko jego założycielem, ale i liderem.
Kariera solowa
Niezależnie od głównego nurtu swojej działalności z zespołem Voo Voo Waglewski kontynuował działalność solową. Poza dedykowaną żonie Grażynie osobistą płytą Gra-Żonie komponował muzykę teatralną i filmową, z czego część ukazała się na płytach (np. Jasne błękitne okna).
Współpraca z innymi artystami
Współpracował z takimi artystami jak Raz, Dwa, Trzy, Kazik, T.Love, Martyna Jakubowicz, Renata Przemyk, Lech Janerka, Edyta Bartosiewicz, Atrakcyjny Kazimierz, Justyna Steczkowska, Antonina Krzysztoń, Natalia Korczakowska, Kayah, Maria Peszek, Plateau czy AbradAb.
Specjalnością Wojtka Waglewskiego stały się duety. Występował m.in. z Tomaszem Stańką, Maciejem Maleńczukiem, Mateuszem Pospieszalskim, Maciejem Sobczakiem, Bartkiem "Borutą" Łęczyckim. W planach ma płytę z Leszkiem Możdżerem.
Od 2008 roku wraz z synem Fiszem prowadzi audycję "Magiel Wagli" w Programie III Polskiego Radia. 25 marca 2020 roku po odejściu z Polskie Radio Program III m.in. Wojciecha Manna i Anny Gacek Wojciech Waglewski na Facebookowej grupie ogłosił zakończenie programu.
Książki
W 2017 roku nakładem Wydawnictwa Znak ukazała się książka Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe, będąca zapisem rozmów Wojciecha Waglewskiego z Wojciechem Bonowiczem.
