Tomasz Stańko
Muzyk

Biografia

Tomasz Ludwik Stań­ko (ur. 11 lip­ca 1942 w Rze­szo­wie, zm. 29 lip­ca 2018 w War­sza­wie) – pol­ski trę­bacz jaz­zo­wy, kom­po­zy­tor.

Młodość

Syn Józe­fa, praw­ni­ka, i Ele­ono­ry z domu Jaku­biec, nauczy­ciel­ki. Edu­ka­cję muzycz­ną roz­po­czął w 1949, w pod­sta­wo­wej Kra­kow­skiej Szko­le Muzycz­nej, w kla­sie skrzy­piec. W latach 1957–1964 uczęsz­czał do III Liceum Ogól­no­kształ­cą­ce­go im. Jana Kocha­now­skie­go w Kra­ko­wie. Od 1959 uczył się też w II Liceum im. Kró­la Jana III Sobie­skie­go oraz Pań­stwo­wej Śred­niej Szko­le Muzycz­nej, w kla­sie trąb­ki. W 1964 roz­po­czął stu­dia w Aka­de­mii Muzycz­nej w Kra­ko­wie, na Wydzia­le Instru­men­tal­nym, w kla­sie trąb­ki, pod kie­run­kiem prof. Ludwi­ka Luta­ka. W 1969 obro­nił pra­cę dyplo­mo­wą.

Mło­dzień­cze pla­ny o karie­rze pla­sty­ka (Stań­ko dużo ryso­wał i malo­wał) ule­gły zmia­nie po pierw­szych doświad­cze­niach jaz­zu na żywo – kon­cer­cie Dave’a Bru­bec­ka w 1958 w kra­kow­skim klu­bie Rotun­da. Stań­ko stał się czę­stym gościem kra­kow­skie­go klu­bu jaz­zo­we­go Heli­kon, bio­rąc udział w jaz­zo­wych jamach. Tam poznał pia­ni­stę Ada­ma Mako­wi­cza, z któ­rym – jesie­nią 1962 – posta­no­wił zało­żyć zespół Jazz Darings, do któ­re­go zapro­si­li jesz­cze Jac­ka Osta­szew­skie­go (kon­tra­bas) i Wik­to­ra Pere­le­mut­te­ra (per­ku­sja). Zespół szyb­ko został doce­nio­ny: wygrał Kon­kurs Ama­tor­skich Zespo­łów Jaz­zo­wych Pol­ski Połu­dnio­wej, a Tomasz Stań­ko – kate­go­rię instru­men­ta­li­stów. Suk­ces spo­wo­do­wał jed­nak zmia­nę skła­du – Mako­wicz odszedł do zespo­łu Andrze­ja Kury­le­wi­cza. Stań­ko, inspi­ro­wa­ny kwar­te­tem Ornette’a Cole­ma­na, zre­zy­gno­wał z for­te­pia­nu, i w 1963 uzu­peł­nił skład o gra­ją­ce­go na sak­so­fo­nie teno­ro­wym Janu­sza Munia­ka. Jazz Darings został uzna­ny przez Joachi­ma-Ern­sta Berend­ta za jed­ną z pierw­szych for­ma­cji fre­ejaz­zo­wych w Euro­pie.

Rozwój kariery

W latach 1963–1967 karie­ra Stań­ki przy­spie­szy­ła. W tym cza­sie kon­cer­to­wał z Jazz Darings, jed­no­cze­śnie współ­pra­co­wał i towa­rzy­szył na sce­nie zna­nym skła­dom i oso­bo­wo­ściom pol­skiej sce­ny jaz­zo­wej, takim jak Michał Urba­niak czy Andrzej Trza­skow­ski. W 1963 roz­po­czął się waż­ny dla Stań­ki okres współ­pra­cy z Krzysz­to­fem Kome­dą; Stań­ko zade­biu­to­wał z nowym kwin­te­tem Kome­dy na Jazz Jam­bo­ree ’63. W 1964 wystę­pu­je z nim w odcin­ku spe­cjal­nym nie­miec­kie­go pro­gra­mu tele­wi­zyj­ne­go Jazz – gehört und gese­hen (pro­gram pt. Jazz in Poland w reż. Janu­sza Majew­skie­go pre­zen­to­wał doko­na­nia naj­waż­niej­szych wyko­naw­ców kra­jo­wej sce­ny jaz­zo­wej).

Od 1964 Trza­skow­ski zapra­szał Stań­kę na zagra­nicz­ne kon­cer­ty swo­je­go kwin­te­tu (w Bel­gii i kra­jach skan­dy­naw­skich). W tym samym roku trę­bacz dwu­krot­nie grał na Jazz Jam­bo­ree: z Trza­skow­skim i Kome­dą. W 1966 wyda­ny został album Kome­dy Astig­ma­tic, z udzia­łem Stań­ki. W 1967 doszło ponow­nie do podwój­ne­go wystę­pu na Jazz Jam­bo­ree. Stań­ko kon­cer­to­wał z gru­pą Kome­dy, ale i z wła­snym kwar­te­tem, w któ­rym grał z Janu­szem Munia­kiem (sak­so­fon teno­ro­wy), Janem Gon­ciar­czy­kiem (kon­tra­bas) i Janu­szem Ste­fań­skim (per­ku­sja).

Stańko jako lider

Na począt­ku 1968 Kome­da wyje­chał do Sta­nów Zjed­no­czo­nych, a Stań­ko dzia­łał jako lider zespo­łu, któ­ry powięk­szo­no o skrzyp­ka i sak­so­fo­ni­stę alto­we­go Zbi­gnie­wa Seifer­ta. Na Jazz Jam­bo­ree ’68 muzyk zapre­zen­to­wał już Tomasz Stań­ko Quin­tet, któ­ry szyb­ko zdo­był uzna­nie i sła­wę. Naj­pierw w Pol­sce, a po debiu­cie na sce­nie mię­dzy­na­ro­do­wej – wystę­pie na ber­liń­skim festi­wa­lu Ber­li­ner Jaz­z­ta­ge ’70 – był roz­po­zna­wa­ny tak­że w Niem­czech i resz­cie Euro­py. Po odej­ściu Gon­ciar­czy­ka basi­stą gru­py został w 1969 roku Bro­ni­sław Sucha­nek, i od tego cza­su – aż do zakoń­cze­nia dzia­łal­no­ści w 1973 roku – skład kwin­te­tu nie uległ już zmia­nie. Muzy­ka two­rzo­na przez kwin­tet Toma­sza Stań­ki zare­je­stro­wa­na zosta­ła na trzech pły­tach: nagra­nej w Pol­sce Music for K (1970) oraz Jazz­mes­sa­ge from Poland (1972) i Pur­ple Sun (1973), któ­re powsta­ły w Niem­czech.

Zespół ten do dziś uwa­ża­ny jest za jeden z kamie­ni milo­wych roz­wo­ju sztu­ki i kul­tu­ry jaz­zu w Pol­sce i Euro­pie.

“Jazz Forum”, 2011 (width=70%)

W 1970 roku Stań­ko dołą­czył do Glo­be Uni­ty Orche­stra Ale­xan­dra von Schlip­pen­ba­cha co, z uwa­gi na skład gru­py, skut­ko­wa­ło nawią­za­niem bez­po­śred­nich kon­tak­tów z czo­ło­wy­mi przed­sta­wi­cie­la­mi euro­pej­skiej awan­gar­do­wej sce­ny jaz­zo­wej. W 1971 roku Stań­ko współ­pra­co­wał z Krzysz­to­fem Pen­de­rec­kim i Donem Cher­rym, któ­rych kom­po­zy­cje wyko­ny­wa­ne były pod­czas Donau­eschin­ger Musik­ta­ge.

W latach 70. naj­więk­sze zna­cze­nie dla karie­ry Stań­ki mia­ła współ­pra­ca z fiń­skim per­ku­si­stą Edwar­dem Vesa­lą. Począw­szy od 1974 roku aż do począt­ku lat 80., Vesa­la był nie tyl­ko part­ne­rem twór­czym, ale i przy­ja­cie­lem Stań­ki. Wspól­nie utwo­rzy­li sze­reg róż­nych for­ma­cji i kon­cer­to­wa­li w Euro­pie. W 1975 roku kwar­tet Stań­ki, z Ves­sa­lą, Toma­szem Szu­kal­skim i Dave’em Hol­lan­dem, nagrał album Bal­la­dy­na. Był to pierw­szy autor­ski album Stań­ki, a jed­no­cze­śnie pierw­szy album pol­skie­go muzy­ka wyda­ny przez cenio­ną wytwór­nię ECM. Bal­la­dy­na była począt­kiem całej serii płyt nagra­nych przez powyż­szy kwar­tet dla ECM. Doku­men­to­wa­ły one nowe kie­run­ki roz­wo­ju zespo­łu: odkry­wa­nie i wyko­rzy­sty­wa­nie moż­li­wo­ści tak spe­cy­ficz­nej for­my jak fre­ejaz­zo­wa bal­la­da, któ­rej bazą były suro­we, szorst­kie dźwię­ki trąb­ki Stań­ki.

Lata 80.

W latach osiem­dzie­sią­tych Stań­ko impro­wi­zo­wał, uczest­ni­cząc w wie­lu róż­nych pro­jek­tach. Wraz z Edwar­dem Vesa­lą wyje­chał do Indii, aby zagrać we wnę­trzu, któ­re daje nie­spo­ty­ka­ny pogłos: w Tadź Mahal. Tak­że w towa­rzy­stwie Vesa­li spo­ty­kał się z Chi­co Fre­ema­nem i Howar­dem John­so­nem w Nowym Jor­ku. Spo­ro pra­co­wał z Ceci­lem Tay­lo­rem w for­ma­cjach big-ban­do­wych. W 1981 roku, na zapro­sze­nie Gary’ego Peacoc­ka, uczest­ni­czył w nagra­niu jego albu­mu Voice from the Past – Para­digm (1982, ECM). Rów­no­cze­śnie pro­wa­dził kil­ka wła­snych grup. W 1983 roku zało­żył zespół C.O.C.X., w skła­dzie: Stań­ko, Apo­sto­lis Anthi­mos, Vitold Rek, José Anto­nio Tor­res. Album wyda­ny został pod epo­ni­micz­nym tytu­łem. W 1984 roku powstał album Lady Go…, na któ­rym towa­rzy­szy­li mu Anthi­mos, Rek i Tomasz Hołuj. W tym samym roku roz­po­czął pra­cę nad pro­jek­tem Wit­ka­cy Pey­otl. Album pod tym tytu­łem uka­zał się w 1988 roku.

W 1985 roku powstał jeden z naj­bar­dziej nowa­tor­skich skła­dów Stań­ki: Fre­elec­tro­nic. For­ma­cja wyprze­dza­ła swo­je cza­sy w wyko­rzy­sta­niu nowych tech­no­lo­gii i elek­tro­aku­stycz­nych roz­wią­zań w swo­jej twór­czo­ści. Oprócz trę­ba­cza zespół two­rzy­li: Witold Rek, Janusz Skow­ron i Tade­usz Sud­nik. Kon­cer­to­wa­li w Pol­sce i w Euro­pie. W 1987 roku zagra­li na Festi­val de Jazz de Mon­treux, w 1988 roku – na festi­wa­lu Le Mans we Fran­cji. W 1988 roku kon­cert z Mon­tre­aux został wyda­ny na pły­cie The Mon­treux Per­for­man­ce.

Lata 90.

Począ­tek lat dzie­więć­dzie­sią­tych to pro­jek­ty Tales for a Girl, 12, and a Sha­ky Chi­caBlu­ish, album nagra­ny w trio z Aril­dem Ander­se­nem i Jonem Chri­sten­se­nem. W 1993 roku powstał mię­dzy­na­ro­do­wy kwar­tet: Stań­ko, Bobo Sten­son, Anders Jor­min, Tony Oxley. W tym samym roku zespół nagrał album Boso­nos­sa and Other Bal­lads.

W latach 90. Stań­ko współ­pra­co­wał inten­syw­nie z przed­się­bior­stwem ECM. W 1994 roku nagrał album Mat­ka Joan­na, a w 1997 Leosia. Praw­dzi­wym prze­bo­jem sta­ła się w 1997 roku jego kolej­na pły­ta: Lita­nia, zawie­ra­ją­ca kom­po­zy­cje Krzysz­to­fa Kome­dy. Suk­ce­sem były tak­że kon­cer­to­we wyko­na­nia utwo­rów z Lita­nii pod­czas róż­nych wystę­pów festi­wa­lo­wych. W 1998 roku pro­du­cent ECM, Man­fred Eicher, zor­ga­ni­zo­wał sesję From the Gre­en Hill, zespół-pro­jekt, kie­ro­wa­ny przez Stań­kę, któ­ry zgro­ma­dził gwiaz­dy wytwór­ni. W nagra­niach uczest­ni­czy­li Dino Saluz­zi, John Sur­man, Michel­le Makar­ski, Anders Jor­min i Jon Chri­sten­sen. Więk­szość kom­po­zy­cji zare­je­stro­wa­nych na pły­cie to utwo­ry skom­po­no­wa­ne przez Stań­kę.

W 1994 roku Stań­ko zre­ali­zo­wał rów­nież nagra­nia dla potrzeb fil­mu i teatru. Zapro­sił wte­dy na sesje pia­ni­stę Mar­ci­na Wasi­lew­skie­go, basi­stę Sła­wo­mi­ra Kur­kie­wi­cza i per­ku­si­stę Micha­ła Miś­kie­wi­cza. Rezul­ta­tem było powsta­nie kwar­te­tu, któ­ry w 2001 roku nagrał dla ECM album Soul of Things. Pły­ta uka­za­ła się w 2002 roku, a zawar­tą na niej muzy­kę uzna­no za “mode­lo­wy wzo­rzec sty­lu Stań­ki”, a brzmie­nie jego trąb­ki okre­ślo­no jako “nie­po­wta­rzal­ne, mrocz­ne i inten­syw­ne”.

Pierwsza dekada XXI w.

Stań­ko wkro­czył w XXI wiek jako jed­na z fla­go­wych oso­bo­wo­ści ECM. Nie ogra­ni­czy­ło to jed­nak jego skłon­no­ści do poszu­ki­wań, nowych for­ma­cji i brzmień. Te lata były cza­sem inten­syw­ne­go kon­cer­to­wa­nia z kwar­te­tem po obu stro­nach Atlan­ty­ku. Wspól­ne tra­sy i spę­dzo­ne razem godzi­ny spra­wi­ły, że zespół wypra­co­wał wła­sny język komu­ni­ka­cji muzycz­nej. Sły­chać to na nagra­nym w 2004 roku albu­mie Suspen­ded Night (ECM), gdzie zży­ty i zgra­ny kwar­tet odważ­nie impro­wi­zo­wał. W zesta­wie­niu Jazz Albums, ame­ry­kań­skie­go cza­so­pi­sma “Bil­l­bo­ard”, pły­ta Suspen­ded Night dotar­ła do 48. miej­sca. Po tym wytwór­nia ECM wyda­ła anto­lo­gię nagrań Stań­ki sprzed Soul of Things; w serii Rarum/Selected Recor­dings jako Volu­me XVII uka­zał się prze­gląd jego dorob­ku. W komen­ta­rzu zamiesz­czo­nym na pły­cie, Stań­ko okre­ślił uni­wer­sal­ne­go ducha swych kom­po­zy­cji oraz zakres ich eks­pre­sji: “Od cha­osu ku łado­wi, od furii do liry­zmu”.

Zmia­ny, jakie w cią­gu 10 lat współ­pra­cy z wytwór­nią ECM nastą­pi­ły w muzy­ce Stań­ki, opi­sał Ste­phen Gra­ham z bry­tyj­skie­go maga­zy­nu “Jaz­zwi­se”, oma­wia­jąc album Suspen­ded Nights: “Uda­ło mu się zro­bić swo­ją muzy­kę bar­dziej dostęp­ną, nie rezy­gnu­jąc z cha­rak­te­ru i werwy, co zawsze było jego zna­kiem roz­po­znaw­czym. I tak samo jest z tą, jego ostat­nią pły­tą dla ECM i dru­gą z jego pol­skim zespo­łem, z któ­rym regu­lar­nie współ­pra­cu­je (…) Jest to sil­na gru­pa wyróż­nia­ją­ca się dźwięcz­nym impre­syj­nym sty­lem Wasi­lew­skie­go, inspi­ro­wa­nym Bil­lem Evan­sem, a może bar­dziej niż na Soul of Things, ostat­niej wspól­nej wyciecz­ce zespo­łu, ostroż­nie zagra­na przez Kur­kie­wi­cza figu­ra basu, pozwa­la odczuć jego obec­ność i zako­twi­cza dostar­cza­ne przez Stań­kę solid­ne melo­die”.

W 2005 roku kwar­tet nagrał pły­tę Lon­ta­no (album uka­zał się w 2006 nakła­dem ECM). W 2005 roku zespół odbył też pierw­szą tra­sę po Azji i Austra­lii.

Od 1. deka­dy XXI wie­ku Stań­ko był regu­lar­nie noto­wa­ny w ankie­cie maga­zy­nu “Down­Be­at”, w pierw­szej dzie­siąt­ce naj­lep­szych trę­ba­czy na świe­cie (w 2013 było to miej­sce 7.).

W 2003 roku został lau­re­atem przy­zna­nej po raz pierw­szy Euro­pej­skiej Nagro­dy Jaz­zo­wej (Euro­pe­an Jazz Pri­ze), przy­zna­wa­nej przez austriac­kie wła­dze pań­stwo­we i mia­sto Wie­deń. W 2004 otrzy­mał wyso­kie pol­skie odzna­cze­nie pań­stwo­we: Krzyż Koman­dor­ski Orde­ru Odro­dze­nia Pol­ski.

W 2005 roku skom­po­no­wał i nagrał muzy­kę dla Muzeum Powsta­nia War­szaw­skie­go (Wol­ność w sierp­niu, 2006). Dru­ga poło­wa pierw­sze­go dzie­się­cio­le­cia XXI wie­ku był cza­sem poszu­ki­wań i nowych skła­dów, cza­sem nowej mło­do­ści w karie­rze Stań­ki: roz­dział eks­pe­ry­men­tów, two­rze­nia nowych pro­jek­tów, poszu­ki­wa­nia i pró­bo­wa­nia nowych brzmień. W wyni­ku tych doświad­czeń, w 2007 roku zaczął for­mo­wać się nowy zespół, skan­dy­naw­ski kwin­tet w skła­dzie: Ale­xi Tuoma­ri­la, Jakob Bro, Aders Chri­sten­sen i Ola­vi Louhi­vu­ori. W 2009 roku Stań­ko nagrał z nimi album Dark Eyes (ECM).

Nowy Jork i Wisława

Koniec pierw­szej deka­dy XXI wie­ku to począ­tek okre­su nowo­jor­skie­go w życiu trę­ba­cza. For­mal­nym otwar­ciem tego roz­dzia­łu jest zamiesz­ka­nie na Man­hat­ta­nie oraz regu­lar­ne kon­cer­ty w nowo­jor­skich salach i klu­bach, takich jak , Jazz Stan­dard i Mer­king Hall. Stań­ko korzy­stał z oka­zji do spo­tkań z tam­tej­szy­mi muzy­ka­mi oraz chło­nął nowe idee i bogac­two brzmień. Karie­ra i muzy­ka Stań­ki nabra­ły tem­pa. Spon­ta­nicz­nie powsta­wa­ły nowe pro­jek­ty, m.in. z Lee Konit­zem, Cra­igiem Tabor­nem, Tho­ma­sem Mor­ga­nem, Geral­dem Cle­ave­rem, Chri­sem Pot­te­rem i inny­mi. Zawią­za­ła się idea New York Quar­tet, któ­ry – prze­cho­dząc przez fazy róż­nych wcie­leń – osta­tecz­nie sfor­mo­wał się w 2012 roku.

W jed­nym z wywia­dów Stań­ko tak mówił o wpły­wie Nowe­go Jor­ku na swo­ją muzy­kę: “Gene­ral­nie to moja wła­sna aktyw­ność, wraż­li­wość two­rzy dźwię­ki. Ale w Nowym Jor­ku łatwo zna­leźć inspi­ra­cję. Na Zie­mi zawsze był jakiś punkt cen­tral­ny – sta­ro­żyt­ne Ur, Babi­lon, Ate­ny, Rzym czy Alek­san­dria. Nowy Jork jest punk­tem cen­tral­nym dzi­siej­sze­go świa­ta, gdzie Chi­ny i inne kul­tu­ry wschod­nie spo­ty­ka­ją się z afry­kań­ski­mi, wszyst­ko się w tym tyglu prze­wra­ca. To mia­sto wibru­je, tęt­ni, a czło­wiek auto­ma­tycz­nie czu­je w sobie więk­szą ener­gię”.

W 2010 roku uka­za­ła się w Pol­sce auto­bio­gra­fia arty­sty, Despe­ra­do, zapis wie­lo­czę­ścio­we­go wywia­du prze­pro­wa­dzo­ne­go przez Rafa­ła Księ­ży­ka.

W 2011 roku Insty­tut Smi­th­so­na wydał sze­ścio­pły­to­wą kom­pi­la­cję Jazz: The Smi­th­so­nian Antho­lo­gy, odzwier­cie­dla­ją­cą histo­rię jaz­zu. Naj­star­sze, pierw­sze nagra­nie anto­lo­gii pocho­dzi z 1917 roku, ostat­nie z 2003 roku. Jest to utwór Stań­ki “Suspen­ded Night Varia­tion VIII”. Arty­sta był jed­nym z nie­wie­lu Euro­pej­czy­ków wyróż­nio­nych umiesz­cze­niem w tym wydaw­nic­twie. W 2011 roku pre­zy­dent Pol­ski Bro­ni­sław Komo­row­ski odzna­czył Stań­kę Krzy­żem Koman­dor­skim z Gwiaz­dą Orde­ru Odro­dze­nia Pol­ski.

Dru­ga deka­da XXI wie­ku to nowy, poetyc­ki pro­jekt Stań­ki. Jego począt­ki się­ga­ją 2009 roku, kie­dy to Jerzy Illg, redak­tor naczel­ny wydaw­nic­twa Znak, zapro­sił go na jeden z ostat­nich wie­czo­rów poetyc­kich Wisła­wy Szym­bor­skiej. Pod­czas spo­tka­nia w Ope­rze Kra­kow­skiej poet­ka czy­ta­ła swo­je utwo­ry, a Stań­ko grał, spla­ta­jąc sło­wa z muzy­ką. Pły­ta z nagra­niem z tego kon­cer­tu zosta­ła dołą­czo­na do kolej­ne­go wyda­nia tomi­ku wier­szy poet­ki, Tutaj (2012). Wyda­rze­nie to sta­ło się począt­kiem nowe­go eta­pu w karie­rze trę­ba­cza. Nowe kom­po­zy­cje Stań­ki inspi­ro­wa­ne były wier­sza­mi Szym­bor­skiej, np. “Tutaj – Here”, “Assas­sins”, “Mikro­ko­smos”, “Meta­fi­zy­ka”. Utwo­ry “Faces” i “A Shag­gy Van­dal” (są to zapo­ży­cze­nia z wier­sza Szym­bor­skiej “Myśli nawie­dza­ją­ce mnie na ruchli­wych uli­cach”). “Lek­tu­rze słów Wisła­wy Szym­bor­skiej zawdzię­czam wie­le pomy­słów i inspi­ra­cji. Spo­tka­nia z Nią i współ­gra­nie z Jej poezją nada­ły roz­mach tak­że i tej muzy­ce, któ­rą chciał­bym z sza­cun­kiem dedy­ko­wać Jej pamię­ci.” – napi­sał Stań­ko w ksią­żecz­ce wyda­ne­go na począt­ku 2013 roku podwój­ne­go albu­mu Wisła­wa (ECM), nagra­ne­go z Tho­ma­sem Mor­ga­nem, Geral­dem Cle­ave­rem i Davi­dem Virel­le­sem.

14 stycz­nia 2014 roku Stań­ko otrzy­mał Pasz­port “Poli­ty­ki” jako kre­ator kul­tu­ry. Tego same­go dnia, w Pary­żu, Aka­de­mia Jaz­zu – l’Académie du jazz – pod prze­wod­nic­twem Fra­nço­is Lachar­me, przy­zna­ła mu Prix du Musi­cien Euro­péen – Nagro­dę Euro­pej­skie­go Muzy­ka Roku – za obec­ne osią­gnię­cia i cało­kształt pra­cy.

15 stycz­nia 2014 otrzy­mał jed­ną z trzech hono­ro­wych nagród Pre­is der deut­schen Schal­l­plat­ten­kri­tik (PdSK), przy­zna­nych przez nie­za­leż­ne sto­wa­rzy­sze­nie ponad 140. dzien­ni­ka­rzy muzycz­nych z Nie­miec, Austrii i Szwaj­ca­rii.

Stań­ko był orga­ni­za­to­rem i dyrek­to­rem festi­wa­lu Jaz­zo­wa Jesień w Biel­sku-Bia­łej.

Został człon­kiem hono­ro­we­go komi­te­tu popar­cia Bro­ni­sła­wa Komo­row­skie­go przed wybo­ra­mi pre­zy­denc­ki­mi w Pol­sce w 2015 roku.

W mar­cu 2018 roku, w związ­ku z podej­rze­niem o zapa­le­nie płuc, odwo­ła­ne zosta­ły jego kwiet­nio­we kon­cer­ty.

29 lip­ca 2018 roku arty­sta zmarł na raka płuc w szpi­ta­lu onko­lo­gicz­nym w War­sza­wie. Został pocho­wa­ny 10 sierp­nia 2018 roku na Cmen­ta­rzu Woj­sko­wym na Powąz­kach w Alei Zasłu­żo­nych (kwa­te­ra G‑tu­je-40). Pogrzeb miał cha­rak­ter świec­ki.

Muzyczne

; Jazz Forum

W ankie­cie zor­ga­ni­zo­wa­nej przez cza­so­pi­smo “Jazz Forum” Stań­ko uzy­skał pierw­sze miej­sca w kate­go­riach:

  • Muzyk roku (2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007)
  • Trąb­ka (2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007)
  • Kom­po­zy­tor’ (2002, 2003, 2004, 2006)
  • Album Roku – Tomasz Stań­ko Quar­tet – “Soul of Things” (2002)
  • Album Roku – “Suspen­ded Night” (2004)
  • Album Roku – Tomasz Stań­ko Quar­tet – “Lon­ta­no” (2006)
  • Zespół aku­stycz­ny – Tomasz Stań­ko Quar­tet (2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007)
  • ; Fry­de­ry­ki

  • Nagro­da Muzycz­na Fry­de­ryk 1997
  • jaz­zo­wy album roku – Lita­nia
  • jaz­zo­wy muzyk roku
  • Nagro­da Muzycz­na Fry­de­ryk 1999
  • jaz­zo­wy album roku – From the Gre­en Hill
  • jaz­zo­wy muzyk roku
  • Nagro­da Muzycz­na Fry­de­ryk 2002
  • jaz­zo­wy album roku – Soul of Things
  • jaz­zo­wy muzyk roku
  • Nagro­da Muzycz­na Fry­de­ryk 2010
  • jaz­zo­wy album roku – Dark Eyes
  • jaz­zo­wy muzyk roku
  • ; Pozo­sta­łe

  • Euro­pe­an Jazz Pri­ze – pierw­szy lau­re­at usta­no­wio­nej w 2003 roku nagro­dy;
  • Prix du Musi­cien Euro­péen – przy­zna­na w 2014 roku przez fran­cu­ską Aka­de­mię Jaz­zu Nagro­da Euro­pej­skie­go Muzy­ka Roku;
  • Pre­is der deut­schen Schal­l­plat­ten­kri­tik – przy­zna­na w 2014 roku Nagro­da dzien­ni­ka­rzy i kry­ty­ków muzycz­nych Nie­miec, Austrii i Szwaj­ca­rii.
  • Filmowe
  • 1993: Poże­gna­nie z Marią – Gdy­nia (do 1986 Gdańsk) (Festi­wal Pol­skich Fil­mów Fabu­lar­nych) nagro­da za muzy­kę;
  • 1997: Łóż­ko Wier­szy­ni­na – Orzeł, Pol­ska Nagro­da Fil­mo­wa (nomi­na­cja) w kate­go­rii: naj­lep­sza muzy­ka; za rok 1998;
  • 1998: Ponie­dzia­łek – utwór “Ponie­dzia­łek”;
  • 2000: Egze­ku­tor
  • “Orzeł” Pol­ska Nagro­da Fil­mo­wa (nomi­na­cja) w kate­go­rii: naj­lep­sza muzy­ka; za rok 1999
  • War­sza­wa (TP SA Music and Film Festi­val) nomi­na­cja do nagro­dy “Phi­lip Award” w kate­go­rii: muzy­ka ory­gi­nal­na i adap­to­wa­na w pol­skim fil­mie;
  • 2002: Cisza – “Orzeł” Pol­ska Nagro­da Fil­mo­wa (nomi­na­cja) w kate­go­rii: naj­lep­sza muzy­ka; za rok 2001.

  • Dyskografia 30

    Play - 0.01

    0.01

    Play
    • Wytwórnia: SP Records
    • Numer katalogowy: SP S 01-01
    • EAN: 5908294610552
    • Nośnik: CDs
    • Data wydania: 2001
    Voo Voo - 21

    21

    Voo Voo
    • Wytwórnia: Pomaton EMI
    • Numer katalogowy: 3593850
    • EAN: 0094635938500
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2006
    • Opakowanie: digipack
    Maryla Rodowicz - Absolutnie nic

    Absolutnie nic

    Maryla Rodowicz
    Anna Maria Jopek - Barefoot

    Barefoot

    Anna Maria Jopek
    • Wytwórnia: Emarcy Records (UK)
    • Numer katalogowy: 0162992
    • EAN: 0044001629921
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2002
    Anna Maria Jopek - Bosa

    Bosa

    Anna Maria Jopek
    • Wytwórnia: Universal Music PL
    • Numer katalogowy: 159 592-2
    • EAN: 0601215959222
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2000
    Obywatel G. C. - Citizen G. C.

    Citizen G. C.

    Obywatel G. C.
    • Wytwórnia: ZPR-Records
    • Numer katalogowy: SP C.G. 003
    • Nośnik: mCD
    • Data wydania: 1989
    Play - Forever

    Forever

    Play
    • Wytwórnia: SP Records
    • Numer katalogowy: SP CD 75/01
    • EAN: 5908294610965
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2001
    Anna Maria Jopek - I pozostanie tajemnicą

    I pozostanie tajemnicą

    Anna Maria Jopek
    • Wytwórnia: Universal Music PL
    • Numer katalogowy: 0921045
    • Nośnik: CDs
    • Data wydania: 2002
    • Opakowanie: slim case
    SBB - Jazz Gems

    Jazz Gems

    SBB
    • Wytwórnia: Jazz Forum Records
    • Numer katalogowy: 046
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2008
    • Opakowanie: koperta / cardsleeve
    • Dodatkowa informacja: płyta z gazetą `Jazz Forum`
    Maanam - Klucz

    Klucz

    Maanam
    Niebiesko - Czarni - Mamy dla was kwiaty i Twarze

    Mamy dla was kwiaty i Twarze

    Niebiesko - Czarni
    Young Power - Man Of Tra

    Man Of Tra

    Young Power
    Nurt - Nurt

    Nurt

    Nurt
    Maanam - O!

    O!

    Maanam
    Osjan - Ossian

    Ossian

    Osjan
    • Wytwórnia: Poljazz
    • Numer katalogowy: Z-SX 0689
    • Nośnik: LP
    • Data wydania: 1978
    SBB - Polish Radio Sessions 1974-1977

    Polish Radio Sessions 1974-1977

    SBB
    • Wytwórnia: wydawca nieznany
    • Numer katalogowy: bez numeru
    • Nośnik: CD-R
    • Data wydania: 0000
    • Dodatkowa informacja: bootleg
    Stanisław Soyka - Polskie Pieśni Wielkopostne

    Polskie Pieśni Wielkopostne

    Stanisław Soyka
    • Wytwórnia: Pomaton EMI
    • Numer katalogowy: 5327532
    • EAN: 0724353275327
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2001
    Anna Maria Jopek - Przed rozstaniem

    Przed rozstaniem

    Anna Maria Jopek
    • Wytwórnia: Polygram Polska
    • Numer katalogowy: 566 049-2
    • Nośnik: mCD
    • Data wydania: 1998
    • Opakowanie: digipack
    Niebiesko - Czarni - Rock Opera Naga

    Rock Opera Naga

    Niebiesko - Czarni
    Niebiesko - Czarni - Rock Opera Naga vol.1

    Rock Opera Naga vol.1

    Niebiesko - Czarni
    SBB - Sikorki

    Sikorki

    SBB
    • Wytwórnia: Metal Mind Productions
    • Numer katalogowy: MMP CD 0340
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2004
    • Opakowanie: koperta / cardsleeve
    • Dodatkowa informacja: Anthology 1974-2004
    Anna Maria Jopek - Szeptem

    Szeptem

    Anna Maria Jopek
    • Wytwórnia: Polygram Polska
    • Numer katalogowy: 558 558-2
    • EAN: 0731455858822
    • Nośnik: 2CD
    • Data wydania: 1998
    Obywatel G. C. - Tak! Tak!

    Tak! Tak!

    Obywatel G. C.
    Niebiesko - Czarni - Twarze

    Twarze

    Niebiesko - Czarni
    • Wytwórnia: Pronit
    • Numer katalogowy: XL/SXL 0560
    • Nośnik: LP
    • Data wydania: 1969
    Maanam - Unikaty

    Unikaty

    Maanam
    • Wytwórnia: Pomaton EMI / Kamiling Co.
    • Numer katalogowy: 3116342
    • EAN: 0094631163425
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2005
    • Opakowanie: koperta / cardsleeve
    • Dodatkowa informacja: Simple Story
    Dżamble - Wołanie o słońce nad światem

    Wołanie o słońce nad światem

    Dżamble
    Dżamble - Wołanie o słońce nad światem

    Wołanie o słońce nad światem

    Dżamble
    • Wytwórnia: Polskie Nagrania “Muza”
    • Numer katalogowy: PNCD 1520
    • EAN: 5907783425202
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2013
    • Opakowanie: digipack
    Maryla Rodowicz - Wyznanie

    Wyznanie

    Maryla Rodowicz
    • Wytwórnia: Pronit
    • Numer katalogowy: XL / SXL 0806
    • Nośnik: LP
    • Data wydania: 1972
    Voo Voo - Zbiera mi się

    Zbiera mi się

    Voo Voo
    • Wytwórnia: Pomaton EMI
    • Numer katalogowy: PROMO CD 699
    • Nośnik: CDs
    • Data wydania: 2006
    Maryla Rodowicz - Żyj mój świecie / Wyznania

    Żyj mój świecie / Wyznania

    Maryla Rodowicz
    • Wytwórnia: Andromeda
    • Numer katalogowy: CD-403
    • Nośnik: CD
    • Data wydania: 2000

    Chcesz pomóc? Wesprzyj nas drobną kwota na Patronite.pl

    Wesprzyj nas na Patronite.pl

    #KULTURAWSIECI

    Chcesz pomóc? Wesprzyj nas drobną kwota na Patronite.pl

    Wesprzyj nas na Patronite.pl

    #KULTURAWSIECI