Zbigniew Hołdys
Muzyk

Zbigniew Hołdys (ur. 19 grudnia 1951 w Lublinie) – polski wokali­sta, muzyk, kompo­zy­tor i instru­men­ta­li­sta, poeta, dzien­ni­karz, grafik oraz scena­rzy­sta filmowy. W latach 1977–1991 lider, kompo­zy­tor i gitarzy­sta grupy muzycz­nej Perfect, której był współzałożycielem.

Młodość

W latach 60. Hołdys uczęsz­czał do XVII Liceum Ogólno­kształ­cą­ce­go im. Andrzeja Frycza Modrzew­skie­go w Warsza­wie, jednakże szkoły nie ukończył. Pracował jako urzędnik w Zakła­dzie Techno­lo­gii Spiry­tu­su i Drożdży, a także w Głównym Urzędzie Staty­stycz­nym w Warsza­wie. W latach 70. podjął naukę w szkole wieczo­ro­wej z zamiarem uzyska­nia dyplomu matural­ne­go. Wkrótce potem muzyk ponownie porzucił naukę i wyjechał do Stanów Zjedno­czo­nych. W latach później­szych nie konty­nu­ował edukacji.

Kariera muzyczna

Działal­ność artystycz­ną rozpo­czął w wieku 16 lat w hippi­sow­skiej grupie "Kwiaty Warszawy". W 1969 na festi­wa­lu FAMA otrzymał nagrodę specjal­ną Zbignie­wa Namysłow­skie­go za utwór Hymn do zacho­dzą­ce­go słońca, który skompo­no­wał i wykonał (grając na flecie) z zespołem RH−.

W 1970 dokonał pierw­szych w Polsce nagrań techniką one-man-band (sam zagrał na wszyst­kich instru­men­tach). Wkrótce potem jako niespeł­na 19-latek został człon­kiem zespołu "Maryla Rodowicz i Jej Gitarzyści".

W kolej­nych latach Hołdys zajmował się tworze­niem własnych projek­tów (zespół Dzikie Dziecko, nagrania solowe) i pracą na rzecz innych artystów (Andrzej i Eliza, 2 plus 1, Anna Jantar).

W 1976 Hołdys wyjechał do USA, gdzie wystę­po­wał w polonij­nych restau­ra­cjach. Po powrocie w 1977 nagrał piosenkę Co się stało z Magdą K.? wykony­wa­ną później także przez grupę Strachy na Lachy.

Latem 1978 dołączył do grupy muzycz­nej Perfect Super Show and Disco Band, założo­nej na przeło­mie 1977 i 1978 roku przez Wojcie­cha Moraw­skie­go, Zdzisła­wa Zawadz­kie­go, Pawła Tabakę, Ewę Konarzew­ską i Barbarę Trzetrze­lew­ską. Zespół od razu dokonał serii własnych nagrań (kompo­zy­cje Hołdysa, m.in. Jego nie ma, Nie ma mogiły rock and rolla), które przynio­sły mu znaczną popular­ność. Wkrótce jednak sprzecz­ne z ideolo­gią komuni­stycz­ną wypowie­dzi Hołdysa dla zagra­nicz­nej prasy ściągnę­ły represje ze strony władz PRL i zespół nie mógł w Polsce koncer­to­wać. W 1978 Hołdys wraz z zespołem wyjechał do USA, gdzie z przerwa­mi koncer­to­wał w klubach polonij­nych do 1979. Tuż po powrocie do kraju Hołdys zakoń­czył współ­pra­cę z Konarzew­ską i Trzetrze­lew­ską. Po przekształ­ce­niu stylu muzyki na rockową, ze składu odszedł Tabaka. W tym samym roku do zespołu dołączył Grzegorz Markow­ski. Latem 1980 Zbigniew Hołdys oficjal­nie zmienił nazwę zespołu na Perfect.

W 1981 Perfect uzyskał dużą popular­ność dzięki piosen­kom "Chcemy być sobą", "Nie płacz Ewka", "Ale wkoło jest wesoło", "Niewiele ci mogę dać" i wiele innych. W 1982 powstały kolejne znane kompo­zy­cje Hołdysa, m.in. "Autobio­gra­fia". W 1983 odszedł z Perfectu, co spowo­do­wa­ło jego rozwią­za­nie. W wywia­dzie w 2006 podał, że odejście spowo­do­wa­ne było zmęcze­niem popular­no­ścią i życiem wypeł­nio­nym całko­wi­cie pracą: inten­syw­nym koncer­to­wa­niem, za które honora­rium wynosiło mniej niż 3 bilety na dany koncert, pracą organi­za­cyj­ną, do której należały uzgod­nie­nia z cenzurą i milicją, pogróż­ka­mi SB.

W 1983 popro­wa­dził sesję nagra­nio­wą I Ching – jego kompo­zy­cje (z jego udziałem i pod jego kierun­kiem) wykonali słynni muzycy z zespołów Maanam, TSA, Krzak, Osjan, Breakout i Martyna Jakubo­wicz. Wkrótce potem Hołdys wraz z Wojcie­chem Waglew­skim, Andrze­jem Nowickim i Wojcie­chem Moraw­skim założył grupę Morawski Waglew­ski Nowicki Hołdys (1984/​1985). Po wydaniu płyty Świnie (1985) i kilku­na­stu koncer­tach zespół przestał istnieć.

W 1986 roku grał z formacją Plugawy Anonim.

W 1987 po raz ostatni pojawił się z zespołem Perfect, z którym dał koncert na Stadio­nie Dziesię­cio­le­cia w Warszawie.

W czasie poprze­dza­ją­cym pierwsze wolne wybory w 1989 Zbigniew Hołdys został szefem kampanii wybor­czej warszaw­skiej "Solidar­no­ści". Po trasie koncer­to­wej w USA wrócił do Polski, gdzie zajął się życiem rodzinnym.

W 2000 nieocze­ki­wa­nie dał jeden koncert po 18 latach milcze­nia na polskiej scenie. Koncert (w Sali Kongre­so­wej) zadedy­ko­wał 12-letniemu wówczas synowi Tytusowi. Wkrótce wyszła płyta Hołdys.com zawie­ra­ją­ca zupełnie nowy materiał.

W 2002 Hołdys wystąpił na festi­wa­lu w Opolu z piosenką Stalker. W 2007 w 63. rocznicę Powsta­nia warszaw­skie­go nagrał piosenkę pt. Pocału­nek do wiersza Krzysz­to­fa Kamila Baczyń­skie­go, upamięt­nia­ją­cą to wydarzenie.

W roku 2010, po dziesię­cio­let­niej przerwie, stworzył nowy zespół Hołdys Kosmos w składzie: Zbigniew Hołdys, Kuba Koźba, Sajmon, Tytus Hołdys, Mateusz Owczarek, Artur Kempa, Bogdan Wawrzy­no­wicz, Grzegorz Grzyb.

Działalność pozamuzyczna

Od roku 1984 wspólnie z Jarosła­wem Kukul­skim, Natalią Kukulską, Eleni Tzoka, Haliną Frącko­wiak, Romual­dem Lipko, Markiem Karewi­czem, Michałem Rybczyń­skim, Danutą Mizgal­ską był człon­kiem honoro­wym Klubu Muzycz­ne­go im. Anny Jantar, którego prezesem była Agata Materowicz.

W latach 1988–1989 był redak­to­rem naczel­nym muzycz­ne­go pisma Non Stop, w ramach którego próbował zmienić profil pisma na ogólno­kul­tu­ral­ny, z elemen­ta­mi polityki, co jednak nie zostało zaakcep­to­wa­ne przez czytelników.

Podczas wyborów w czerwcu 1989 był szefem promocji kampanii wybor­czej Komitetu Obywa­tel­skie­go w Warsza­wie.

Od 1990 Hołdys jest korespon­den­tem polonij­nych stacji radio­wych w USA. W latach 2002–2004 prowa­dził własny program telewi­zyj­ny "Hołdys Guru" (najpierw MTV, potem TVP2). Pisał felie­to­ny dla portalu Interia.

Był wydawcą czaso­pism "Grill" (1992) i "Ultra Szmata" (1998), które jednak upadały po kilku numerach.

W latach 1992–2007 był właści­cie­lem sklepu muzycz­ne­go Instru­men­ty Muzyczne, przy ul. Wspólnej w Warsza­wie, gdzie odbywały się spotka­nia z gwiaz­da­mi rocka i pop. W salonie gościli m.in. Kirk Hammett, Mick Taylor, Vinnie Moore, Robert Fripp, Adrian Belew, Ritchie Black­mo­re, John Scofield, Pat Metheny oraz zespół Guano Apes. Salon zabez­pie­czał również awaryjny sprzęt podczas koncer­tów Michaela Jacksona, King Crimson oraz The Rolling Stones. Wcześniej Zbigniew Hołdys prowa­dził sklep muzyczny na warszaw­skim Bemowie w pawilo­nie handlo­wym przy ul. Szwan­kow­skie­go (od 1989).

Od 2004 do 2007 był wykła­dow­cą w Warszaw­skiej Szkole Filmowej.

Stworzył Akademię Sztuk Przepięk­nych – program eduka­cyj­ny, prezen­to­wa­ny na Przystan­ku Woodstock, organi­zo­wa­nym przez Wielką Orkie­strę Świątecz­nej Pomocy Jurka Owsiaka.

Jako grafik jest autorem znaku graficz­ne­go filmu Kiler (w roli głównej Cezary Pazura).

Jest produ­cen­tem płyty Szmata zespołu Sto % Bawełny.

Jest autorem sztuk teatral­nych i scena­riu­szy filmo­wych. Przetłu­ma­czo­na przez niego sztuka "Pif paf, jesteś trup!" (autor­stwa Williama Mastro­si­mo­ne) została wysta­wio­na m.in. w Teatrze Studio i na deskach Colle­gium Nobilium w Akademii Teatralnej.

Prowadzi działal­ność chary­ta­tyw­ną, jest m.in. założy­cie­lem fundacji Dzieci Ulicy. Prowa­dził koncerty poświę­co­ne pamięci Marka Kotań­skie­go, tzw. "Dzień Kotana". Z grupą narko­ma­nów i bezdom­nych nagrał utwór Pomóż mi, będący hymnem koncertu.

Na początku 2012 podczas dyskusji nad przyję­ciem przez Polskę umowy ACTA Hołdys jedno­znacz­nie poparł zapisy umowy ACTA zaostrza­ją­ce walkę z pirac­twem w Inter­ne­cie. Jego wypowie­dzi spotkały się z masową krytyką, szcze­gól­nie w porta­lach internetowych.

W kwietniu 2013 został odzna­czo­ny Srebrnym Medalem "Zasłu­żo­ny Kulturze Gloria Artis".

Życie prywatne

16 maja 1987 roku zawarł związek małżeń­ski z Bogumiłą, z którą ma synów Tytusa, a także Dawida z jej pierw­sze­go małżeń­stwa. Mieszka w Falentach.