Andrzej Krzysztofik
Muzyk

Andrzej Krzysz­to­fik (ur. 21 listo­pa­da 1948) – muzyk, gitarzy­sta i wokali­sta, były członek zespołu 2 plus 1.

Życiorys

Jest synem Zygmunta (1914–1983), dyrek­to­ra stadniny ogierów w Białym Borze, organi­za­to­ra wczasów "w siodle" dla cudzo­ziem­ców, i Bogumiły z Donimir­skich (1919–1969). Po matce jest wnukiem ziemia­ni­na i działa­cza narodo­we­go Witolda Donimir­skie­go. Zanim rozpo­czął działal­ność muzyczną, uprawiał jazdę konną. W 1961 roku (jako 12-latek) został Mistrzem Polski juniorów w zawodach jeździeckich.

Pod koniec lat 60. wystę­po­wał z różnymi zespo­ła­mi. Trafił później do klubu ZAKR, gdzie poznał Janusza Kruka i Elżbietę Dmoch. W latach 1971–1976 był człon­kiem zespołu 2 plus 1, z którym wylan­so­wał takie przeboje jak "Chodź, pomaluj mój świat" czy "Wstawaj, szkoda dnia". Pod koniec lat 70. wyjechał na stałe do Austra­lii. Janusza Kruka poznał w 1970 w klubie na MDM, dołącza­jąc wówczas do zrefor­mo­wa­ne­go zespołu Warszaw­skie Kuranty. Zespół grał przez 3 miesiące na Wybrzeżu, z Andrze­jem Wójci­kiem (perkusja) i Markiem Cieszew­skim (wokal). Zespół rozpadł się po powrocie do Warszawy. Andrzej Krzysz­to­fik następ­nie grał z Grupą Bluesową Stodoła. Tuż przed Opolem 1971 został ponownie zwerbo­wa­ny przez Janusza Kruka do tworzą­ce­go się 2 plus 1 (Eliza Grocho­wiec­ka /​ Andrzej Rybiński /​ J. Kruk /​ E. Dmoch). Po festi­wa­lu Rybiński i Grocho­wiec­ka opuścili 2 plus 1 i Krzysz­to­fik został tym 'trzecim'. Grał na gitarze basowej.