Grzegorz Markowski
Muzyk

Grzegorz Bogusław Markow­ski (ur. 23 września 1953 w Józefo­wie) – polski piosen­karz, kompo­zy­tor i autor tekstów. Od 1980 roku wokali­sta zespołu Perfect.

Życiorys

Po maturze podjął pracę w Zakła­dzie Materia­łów Magne­tycz­nych "Polfer". Swoją karierę zaczynał od śpiewa­nia w amator­skiej grupie Watabah, następ­nie jako wokali­sta w Studio Piosenki ZAKR. W latach 1974–1978 karierę konty­nu­ował, wystę­pu­jąc w Teatrze na Targówku, jedno­cze­śnie pobie­ra­jąc lekcje śpiewu w Państwo­wej Wyższej Szkole Muzycz­nej na Okólniku, oraz w grupie Victoria Singers, po jego odejściu przemia­no­wa­nej na Vox. W 1976 wziął udział w Koncer­cie Debiutów festi­wa­lu opolskie­go. Wokali­sta nagrał również motyw do serialu 07 zgłoś się. W 1978 otrzymał nagrodę za inter­pre­ta­cję utworu "Little Things" na festi­wa­lu piosenki Inter­na­tio­nal Song Contest w Castle­bar w Irlandii. Wystę­po­wał na Festi­wa­lu Piosenki Radziec­kiej w Zielonej Górze. Utwór "Little Things" ukazał się w postaci singla, którego jeden z egzem­pla­rzy dotarł do Bogdana Olewicza i Zbignie­wa Hołdysa, którzy następ­nie złożyli Grzego­rzo­wi Markow­skie­mu propo­zy­cję współpracy.

W latach 1980–1983 wystę­po­wał jako główny wokali­sta zespołu, z którym nagrał dwie płyty. W 1983 grupa Perfect została rozwią­za­na, a Grzegorz Markow­ski zaczął wystę­po­wać razem z forma­cja­mi Hazard i Samolot. W tym czasie również prowa­dził firmę budow­la­ną, w latach 80. pracował jako malarz przy budowie począt­ko­wych stacji warszaw­skie­go metra.

W 1987 Polskie Nagrania wydały jego solową płytę Kolorowy telewi­zor, następ­nie wraz z reakty­wo­wa­nym Perfec­tem zagrał kilka koncer­tów (m.in. na Stadio­nie Dziesię­cio­le­cia w ramach "Perfect Day" oraz Gdańskiej Hali Olivia). W 1993 powrócił do grupy na stałe jako wokali­sta po tym, jak w 1992 Zbigniew Hołdys ostatecz­nie rozwią­zał zespół ze sobą jako liderem. 

W 2010 wraz z Ryszar­dem Sygito­wi­czem wydał płytę Markow­ski & Sygito­wicz.

Posta­no­wie­niem byłego prezy­den­ta RP Broni­sła­wa Komorow­skie­go z 30 maja 2014 został odzna­czo­ny Krzyżem Kawaler­skim Orderu Odrodze­nia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działal­no­ści artystycz­nej, za osiągnię­cia w promo­wa­niu polskiej kultury.

W 2019 wydał wspólną płytę z córką – Patrycją Markow­ską, pt. Droga. Jak sam twierdzi, jest to ostatnia płyta w jego długo­let­niej karierze.

Życie osobiste

Jest drugim z trzech synów prawnicz­ki i inżynie­ra budow­nic­twa. Żonaty z Krystyną, zawodową tancerką. Ma syna Piotra i córkę Patrycję, także piosen­kar­kę. Jest starszym o pięć lat bratem Rafała Markow­skie­go, biskupa pomoc­ni­cze­go archi­die­ce­zji warszawskiej.

Działalność pozasceniczna

Artysta ma na swoim koncie udział w obrazach dokumen­tal­nych i fabular­nych, a także pracę nad udźwię­ko­wie­niem filmów. W latach 2000-2001 na antenie RMF FM prowa­dził Perfek­cyj­ną kolekcję. Został ambasa­do­rem zorga­ni­zo­wa­nych w Krakowie Świato­wych Dni Młodzie­ży 2016.