Grzegorz Turnau
Muzyk

Grzegorz Jerzy Turnau (ur. 31 lipca 1967 w Krakowie) – polski artysta, aranżer, pianista, kompo­zy­tor, wokali­sta i poeta, wykonaw­ca poezji śpiewa­nej; od 2016 kierow­nik muzyczny Teatru Lalka w Warszawie.

Grzegorz Turnau stworzył swój własny styl muzyczny i kompo­zy­cyj­ny, czasami nawią­zu­ją­cy do muzyki jazzowej, smooth jazzowej, także do dokonań Marka Grechuty i Jana Kantego Pawluś­kie­wi­cza. Podczas większo­ści koncer­tów główne miejsce wśród instru­men­tów zajmuje forte­pian, na którym gra sam Turnau.

Jest laure­atem licznych nagród, m.in.: 9 Fryde­ry­ków, 2 Wiktorów, Grand Prix Festi­wa­lu w Opolu. Otrzymał medal Gloria Artis i Złoty Krzyż Zasługi. W 2016 roku został laure­atem Nagrody Miasta Krakowa w dziedzi­nie kultury i sztuki.

Biografia

W latach 1973–1980 uczył się grać na forte­pia­nie w Państwo­wej Ogólno­kształ­cą­cej Szkole Muzycz­nej I stopnia im. Ignacego Paderew­skie­go w Krakowie (OSM 1 st. na Baszto­wej w Krakowie). W 1980 wyjechał na rok uczyć się w Bedford, skąd powrócił i ukończył V Liceum Ogólno­kształ­cą­ce im. Augusta Witkow­skie­go w Krakowie. Następ­nie studio­wał filolo­gię angiel­ską na Uniwer­sy­te­cie Jagiel­loń­skim.

Debiu­to­wał na Studenc­kim Festi­wa­lu Piosenki w Krakowie piosenką "Znów Wędru­je­my" (do wiersza Krzysz­to­fa Kamila Baczyń­skie­go), będąc jeszcze uczniem III klasy liceum. Zdobył pierwszą nagrodę, a dzięki niej trafił do Piwnicy pod Baranami, zapro­szo­ny przez Piotra Skrzy­nec­kie­go.

W latach młodości często jeździł do swoich dziadków do Inowro­cła­wia. Obecnie nadal przyjeż­dża do Inowro­cła­wia, organi­zu­jąc koncerty z udziałem swoim i zapro­szo­nych przez siebie artystów (m.in. Zbignie­wa Wodec­kie­go, Justyny Stecz­kow­skiej, Natalii Kukul­skiej, Anny Marii Jopek, Gabrieli Kulki, Czesława Mozila, Zbignie­wa Zamachow­skie­go, Macieja Stuhra, Wojcie­cha Malaj­ka­ta, Olgi Bończyk, Doroty Miśkie­wicz, Stani­sła­wa Soyki, Barbary Gąsie­ni­cy-Giewont). Koncerty organi­zo­wa­ne są zawsze w ostatnią sobotę lipca pod inowro­cław­ski­mi tężniami solan­ko­wy­mi i noszą nazwę Inowro­cław­ska Noc Solan­no­wa. Miastu temu poświę­co­ne są trzy piosenki na płycie 11:11 z 2005 roku: "Bossa Nova Solan­no­wa" (wykony­wa­na przez Annę Marię Jopek), "In Novo Wladi­slaw" (słowa do obydwu wspomi­na­nych piosenek napisał Michał Rusinek) oraz "Kino Bałtyk" (sł. Grzegorz Turnau).

Życie prywatne

Jest prawnu­kiem Jerzego Turnaua, synem profe­so­ra dydak­ty­ki matema­ty­ki Stefana Turnaua, mężem flecist­ki Maryny Barfuss. Jego córka Antonina (ur. 1988) jest od września 2015 żoną Marka Kondrata.

Jest współ­wła­ści­cie­lem winnicy w Banie­wi­cach (powiat gryfiń­ski, wojewódz­two zachodniopomorskie).

Twórczość

Do bardziej znanych utworów artysty należą m.in.: "Znów wędru­je­my", "Naprawdę nie dzieje się nic", "Cichosza", "Między ciszą a ciszą", "Pamięć", "Bracka", "To tu, to tam", "Tutaj jestem" (sł. Michał Zabłocki), "Wiem" (sł. Andrzej Ponie­dziel­ski), "Liryka, liryka" (sł. Konstan­ty Ildefons Gałczyń­ski), "Kawałek cienia" (sł. Grzegorz Turnau), "Leniwa głowa" (sł. Wiesław Dymny), "O, Kutno!" (sł. Jeremi Przybora), "Bombo­nier­ka" (duet z Barbarą Stępniak-Wilk, sł. Basia Stępniak-Wilk, muz. Aleksan­der Brzeziński).

Grzegorz Turnau współ­pra­co­wał między innymi z takimi artysta­mi, jak: Ewa Małas-Godlew­ska, Anna Maria Jopek, Dorota Miśkie­wicz, Jan Kanty Pawluś­kie­wicz, Zbigniew Preisner, Jacek Wójcicki, Beata Rybotyc­ka, Andrzej Sikorow­ski, Stani­sław Soyka, Aleksan­der Glondys, Justyna Stecz­kow­ska, Magda Umer, Ola Maurer czy Wojciech Waglew­ski. Artysta jest również kompo­zy­to­rem muzyki teatral­nej i filmowej (m.in. do filmu Zakocha­ny Anioł).

Ponadto Grzegorz Turnau współ­pra­cu­je z aktorami: Wojcie­chem Malaj­ka­tem oraz Zbignie­wem Zamachowskim.

W swoich piosen­kach Turnau wykorzy­stu­je teksty czoło­wych polskich poetów XX wieku (najczę­ściej: Krzysz­to­fa Kamila Baczyń­skie­go, Jana Brzechwy, Bolesła­wa Leśmiana, Zbignie­wa Herberta, Konstan­te­go Ildefon­sa Gałczyń­skie­go), twórców współ­cze­śnie żyjących (głównie Michała Zabłoc­kie­go oraz Leszka Aleksan­dra Moczul­skie­go, ale również Ewy Lipskiej, Jarosła­wa Kiliana czy też Michała Rusinka). Znaczną część piosenek stanowią utwory pisane do własnych tekstów (m.in.: "Kawałek cienia", "Pamięć", "Kino Bałtyk", "Nawet", "Ultima Thule", "11:11", "Na młodość", "Zanim…", "Było kiedyś między nami", "Pianista i ja", "Fabryka klamek").

Spośród autorów zagra­nicz­nych Turnau kilka­krot­nie sięgał do wierszy E.E. Cumming­sa ("Wiwat słodka Miłość", "Jeśli szukasz prawd", "Gdy kwitnie żonkil" – wszyst­kie w tłuma­cze­niu Stani­sła­wa Barań­cza­ka). Ponadto, na jego płycie Fabryka Klamek z 2010 roku znalazł się utwór "Sonet LX" do tekstu Williama Shakespeare’a.

W dysko­gra­fii Grzego­rza Turnaua znajdują się dwie płyty poświę­co­ne twórczo­ści innych artystów: Jeremie­go Przybory i Jerzego Wasow­skie­go z Kabaretu Starszych Panów ("Cafe Sułtan") oraz Marka Grechuty ("Historia Pewnej Podróży").

W pierwszą rocznicę śmierci Grzego­rza Ciechow­skie­go wykonał wraz ze swoim zespołem utwór Ciechow­skie­go – "Śmierć na pięć".

Odznaczenia

Zespół

Obecny skład

Współpracownicy

Byli członkowie zespołu

Obecny skład

Współpracownicy

Byli członkowie zespołu