Biografia
Jacek Zieliński (ur. 6 września 1946 w Krakowie) – polski wokalista, trębacz, skrzypek, aranżer i kompozytor. Młodszy brat Andrzeja Zielińskiego.
Życiorys
Jest synem Franciszka Zielińskiego (1915–1975), prawnika (kolegi ze studiów Jana Karskiego) i muzyka związanego z Filharmonią Krakowską i Chórem Polskiego radia w Krakowie. Ukończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec, studiował w klasie altówki na WSM w Krakowie. Posiada dużą, jak na głos męski, skalę: od "Des" wielkiego do "as" razkreślnego, a nawet "a". Członek zespołu Skaldowie od chwili jego powstania.
Występował jako solista, m.in. w 1967 na Festiwalu w Opolu – "Dzień niepodobny do dnia" i później w duecie z Łucją Prus – "W żółtych płomieniach liści".
29 czerwca 2006 został odznaczony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".
14 stycznia 2014 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za osiągnięcia artystyczne. Medal wręczył Maciej Klimczak, podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP.
Nota prawna
Tekst biografii został opracowany w dużym stopniu na podstawie materiałów zgromadzonych w serwisie Wikipedia.pl, na podstawie licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach.
Pełny tekst źródłowy http://pl.wikipedia.org/wiki/Jacek_Zieli%C5%84ski_%28muzyk%29
