Jan Kanty Pawluśkiewicz
Muzyk

Jan Kanty Pawluś­kie­wicz (ur. 13 paździer­ni­ka 1942 w Nowym Targu) – kompo­zy­tor piosenek, muzyki teatral­nej i filmowej.

Życiorys

Karierę artystycz­ną rozpo­czął w 1967. Współ­za­ło­ży­ciel grupy muzycz­nej Anawa (w której grał do roku 1980), związany z Piwnicą pod Baranami i Teatrem STU oraz z Teatrem Narodo­wym i Teatrem Powszech­nym w Warsza­wie. Uczest­ni­czy w utworzo­nym przez Aleksan­dra Glondysa projek­cie artystycz­nym "Elling­ton po krakow­sku". Ukończył Państwo­wą Szkołę Muzyczną oraz Wydział Archi­tek­tu­ry Politech­ni­ki Krakow­skiej. Współ­pra­co­wał z Markiem Grechutą.

Napisał muzykę m.in. do: Bohater roku, 1987, reżyse­ria F. Falk; Chleba naszego powsze­dnie­go, film telewi­zyj­ny 1974, reżyse­ria J. Zaorski; Wodzirej, 1978, reżyse­ria F. Falk; Układ krążenia, 1978, reż. Andrzej Titkow; Ćma, 1980, reżyse­ria T. Zygadło; Gorączka, 1980, reżyse­ria A. Holland; Zawró­co­ny, 1994, reżyse­ria K. Kutz.

Kompo­zy­tor opery Kur zapiał (1980), musicalu Szalona lokomo­ty­wa (1977, wspólnie z M. Grechutą), orato­rium Nieszpo­ry ludźmier­skie (1992, do słów Leszka Aleksan­dra Moczul­skie­go) , poematu symfo­nicz­ne­go Harfy Papuszy.

Laureat Festi­wa­lu Piosenki Studenc­kiej, Krajo­we­go Festi­wa­lu Piosenki Polskiej w Opolu (1977), Festi­wa­lu Filmów Krótko­me­tra­żo­wych w Krakowie (1975), Festi­wa­lu Twórczo­ści Telewi­zyj­nej (1992), Festi­wa­lu Polskich Filmów Fabular­nych w Gdyni.

W czerwcu 2005 Pawluś­kie­wicz otrzymał Laur Krakowa XXI wieku, nagrodę przyzna­wa­ną wybitnym osobo­wo­ściom, łączącym środo­wi­ska nauki, sztuki i biznesu. Jest kompo­zy­to­rem hejnału Polkowic. Za zasługi na rzecz miasta i gminy Polko­wi­ce 15 czerwca 2007 otrzymał tytuł Honoro­we­go Obywa­te­la Miasta Nowego Targu. Był trzykrot­nie nomino­wa­ny do nagrody Fryde­ry­ka w katego­rii Muzyka Poważna i Kompo­zy­tor Roku.

Wybrana dysko­gra­fia (płyty autor­skie): "Nowy radosny dzień", "Nieszpo­ry Ludźmier­skie", "Harfy Papuszy", "Amat Vita" (skompo­no­wa­na z okazji otwarcia zapory w Czorsz­ty­nie), "Consen­sus", "Przez tę ziemię przeszedł Pan", "Radość Miłosierdzia".

Elżbieta Towar­nic­ka jest jedyną wykonaw­czy­nią utworów J.K. Pawluś­kie­wi­cza, która wzięła udział we wszyst­kich większych formach napisa­nych przez kompo­zy­to­ra od końca lat `80 (dotych­czas było ich dziewięć). Drugim artystą w tej klasy­fi­ka­cji jest Grzegorz Turnau (udział w trzech utworach).

W maju 2009 roku wraz z Leszkiem Aleksan­drem Moczul­skim wydał płytę "Radość miłosier­dzia". Płyta jest rejestra­cją prawy­ko­na­nia utworu zamówio­ne­go przez Filhar­mo­nię Poznań­ską, która w ten sposób uczciła 30-lecie ponty­fi­ka­tu Karola Wojtyły.

W 2005 otrzymał Srebrny Medal "Zasłu­żo­ny Kulturze Gloria Artis", a w 2016 – Złoty. W 2017 został laure­atem Nagrody Miasta Krakowa. W 2013 roku otrzymał z rąk prezy­den­ta Broni­sła­wa Komorow­skie­go Krzyż Oficer­ski Orderu Odrodze­nia Polski.

Drugą obok kompo­no­wa­nia muzyki pasją Pawluś­kie­wi­cza jest malar­stwo. Artysta stosuje technikę malarską, którą sam nazwał żel art. Technika żel art jest ogromnie praco­chłon­na; na obraz o wielko­ści 40 na 60 cm składa się wiele tysięcy kropek nakła­da­nych żelowymi długo­pi­sa­mi - stąd nazwa żel art. Przecięt­nie na jeden centy­metr kwadra­to­wy przypada 350-400 kropek.

Dotych­czas obrazy artysty prezen­to­wa­ne były na wysta­wach w Polsce, w Brukseli, we Włoszech oraz na Węgrzech.

Życie prywatne

Żonaty z Sylwią Pawluś­kie­wicz z Soszyń­skich, powią­za­ną z firmą Inter-Fragran­ces założoną przez Ignacego Zenona Soszyńskiego.