Józef Skrzek
Muzyk

Józef Franci­szek Skrzek (ur. 2 lipca 1948 w Siemia­no­wi­cach Śląskich-Michał­ko­wi­cach) – polski multiin­stru­men­ta­li­sta, wokali­sta i kompo­zy­tor, starszy brat Jana Skrzeka.

Życiorys

Od najmłod­szych lat pobierał lekcje gry na forte­pia­nie. W 1967 ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Katowi­cach w klasie forte­pia­nu (drugi instru­ment – skrzypce).

W 1969 rozpo­czął swoją karierę od tria Mario­la­ine & Swinging Soul Corpo­ra­tion, które towarzy­szy­ło wokali­st­ce z Indone­zji Mario­la­ine. W tym samym czasie współ­pra­co­wał już z grupą Breakout oraz z mało znanymi grupami górno­ślą­ski­mi Ślężanie i Ametysty.

Na początku 1970 został oficjal­nie stałym człon­kiem zespołu Breakout, który wspoma­gał grając na pianinie, gitarze basowej oraz śpiewa­jąc. Wraz z zespołem nagrał płytę 70a. Po kłótni z Józefem Hajda­szem, podczas meczu piłkar­skie­go, opuścił zespół w grudniu 1970.

Już w kolejnym roku założył zespół Silesian Blues Band, w którym poza nim grali Aposto­lis Anthimos (gitara) i Jerzy Piotrow­ski (perkusja). W latach 1972–1973 trzej muzycy współ­pra­co­wa­li z Czesła­wem Niemenem, Helmutem Nadol­skim i Andrze­jem Przybiel­skim pod nazwą Grupa Niemen, nagry­wa­jąc kolejno albumy:

• Strange Is This World (1972)
• Ode to Venus (bez udziału Nadol­skie­go i Przybiel­skie­go) (1973)
• Niemen Vol. 1 i Niemen Vol. 2 (oba albumy połączo­no w reedycji CD jako "Mario­net­ki") (1973).

W 1974 reakty­wo­wał zespół Silesian Blues Band, który został przemia­no­wa­ny na SBB. W 1980 grupa rozpadła się, a Skrzek rozpo­czął karierę solową (LPs: Pamięt­nik Karoliny, Ojciec chrzest­ny Dominika, Ogród Luizy, Józefina itd). Przez następne lata zajmował się tworze­niem muzyki teatral­nej i kościel­nej, jednak co jakiś czas łączył się z muzykami tworząc na krótko zespoły bez większej historii, lub reakty­wo­wał SBB i wystę­po­wał okazjo­nal­nie na różnych festi­wa­lach. W 1993 gościn­nie współ­pra­co­wał z zespołem Kat przy nagry­wa­niu albumu Ballady, grając na forte­pia­nie utwory: "Legenda wyśniona", "Delirium Tremens" i "Niewin­ność".

Muzyk zaprzy­jaź­nio­ny jest z michał­ko­wic­ką Szkołą Podsta­wo­wą nr 13, gdzie często gra i śpiewa podczas różnych uroczystości.

Często współ­pra­cu­je z reżyse­rem Lechem Majew­skim, z którym stworzył utwory muzyczne do filmów Majew­skie­go: Pokój saren (1997), Wojaczek (1999), Angelus (2001) oraz Młyn i krzyż (2010).

W 2005 został laure­atem Nagrody im. Wojcie­cha Korfan­te­go, a w 2008 – Cegły Janoscha, nagrody przyzna­wa­nej przez czytel­ni­ków katowic­kie­go wydania "Gazety Wybor­czej" za rozsła­wia­nie Górnego Śląska.

30 czerwca 2012 w Bydgosz­czy odbyła się premiera pierw­sze­go polskie­go opartego na zasadach Teatru Tworze­nia, awangar­do­we­go orato­rium "Terra­rium"; autor­stwa Józefa Skrzeka i Jarosła­wa Pijarowskiego.

W 2013 roku został laure­atem złotego Fryde­ry­ka za całokształt osiągnięć artystycznych.

W sierpniu 2017 razem z J. Pijarow­skim zostali laure­ata­mi nagrody ekspre­sjo­ni­stycz­nej FENIKS im. Tadeusza Miciń­skie­go za ekspre­sję artystycz­ną i nowator­stwo formalne w bogatej twórczo­ści muzycznej.

16 paździer­ni­ka 2017 roku z rąk wicemi­ni­stra kultury Jarosła­wa Sellina otrzymał złoty medal "Zasłu­żo­ny Kulturze Gloria Artis". 12 grudnia 2018 został odzna­czo­ny przez prezy­den­ta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyska­nej Niepod­le­gło­ści. W 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności.