Klaudiusz Baran
Muzyk

Klaudiusz Baran (ur. 17 stycznia 1971 w Przemy­ślu) – polski akorde­oni­sta, bando­ne­oni­sta, profesor sztuk muzycz­nych, od 2016 rektor Uniwer­sy­te­tu Muzycz­ne­go Fryde­ry­ka Chopina w Warszawie.

Edukacja

W 1995 ukończył Akademię Muzyczną im. Fryde­ry­ka Chopina w Warsza­wie w klasie prof. Jerzego Jurka. Jako stypen­dy­sta rządu francu­skie­go konty­nu­ował studia w Conse­rva­to­ire Paul Dukas w Paryżu w klasie prof. Maxa Bonnay’a.

Działalność artystyczna

Uczest­ni­czył m.in. w festi­wa­lu Warszaw­ska Jesień, Forum Lutosław­skie­go w Filhar­mo­nii Narodo­wej w Warsza­wie, Festi­wa­lu Muzyki Współ­cze­snej Musica Polonica Nova we Wrocła­wiu, Musica Moderna w Łodzi, Bajan i bajani­ści w Moskwie, Bravo Maestro w Kąśnej Dolnej, Skrzy­żo­wa­nie Kultur w Warsza­wie, Dialogu Czterech Kultur w Łodzi,Festi­wa­lu Muzycz­nym w Łańcucie, Festi­wa­lu Goldber­gow­skim w Gdańsku,Tango Festival y Mundial de Baile w Buenos Aires.

Jako solista współ­pra­co­wał m.in. z orkie­stra­mi: Filhar­mo­nii Narodo­wej, Narodową Orkie­strą Symfo­nicz­ną Polskie­go Radia, Orkie­strą Kameral­ną Polskie­go Radia AMADEUS, Sinfonią Varsovią, Sinfo­niet­tą Cracovią, Orkie­strą AUKSO, Dresdner Philhar­mo­ni­ker pod batutą dyrygen­tów tj.: Jerzy Maksy­miuk, Agniesz­ka Duczmal, Daniel Raiskin, Massi­mi­lia­no Caldi, Lucas Vis, Reinbert de Leeuw, Bassem Akiki 

Koncer­to­wał z takimi artysta­mi jak: Roby Lakatos, Susana Moncayo von Hase, Krzysz­tof Jakowicz, Konstan­ty Andrzej Kulka, Janusz Wawrow­ski, Julius Berger, Ivan Monighet­ti, Tomasz Strahl, Andrzej Bauer, Marcin Zdunik, Michał Nagy, Waldemar Malicki, Paweł Gusnar

Jest człon­kiem i założy­cie­lem nastę­pu­ją­cych zespołów: Tangata Quintet z którym dwukrot­nie był nomino­wa­ny do Nagrody Fryderyk (2004, 2005), Machina del Tango i DesOrient.

Wystę­po­wał solo, w zespo­łach kameral­nych jak i z towarzy­sze­niem orkiestr symfo­nicz­nych w całej Europie, Ameryce Południo­wej i Azji. 

W 2003 ukazała się płyta nagrana dla wytwórni Sony Classi­cal z solowymi i kameral­ny­mi dziełami Astora Piazzol­li, która otrzy­ma­ła nagrodę Akademii Fonogra­ficz­nej Fryderyk 2003 w katego­rii Najlep­szy album – muzyka kameral­na, a w roku 2019 wielkie wydaw­nic­two płytowe PWM "100 na 100 Muzyczne Dekady Wolności", które otrzy­ma­ło nagrodę Akademii Fonogra­ficz­nej Fryderyk 2019 w dwóch katego­riach "Album roku muzyka symfo­nicz­na" oraz "Najwy­bit­niej­sze nagranie muzyki polskiej".

Artysta dokonał licznych nagrań dla Polskie­go Radia i Telewi­zji, a także muzyki filmowej, teatral­nej i rozrywkowej.

Praca dydaktyczna

Po studiach związany z Uniwer­sy­te­tem Muzycz­nym Fryde­ry­ka Chopina w Warsza­wie, gdzie w latach 2002-2005 pełnił obowiąz­ki kierow­ni­ka Między­uczel­nia­nej Katedry Akorde­oni­sty­ki. Od 2008 pełnił funkcję prodzie­ka­na Wydziału Instru­men­tal­ne­go, a od 2011 dziekana Wydziału Instru­men­tal­ne­go. W 2012 został wybrany na stano­wi­sko prorek­to­ra do spraw artystycz­nych Uniwer­sy­te­tu Muzycz­ne­go Fryde­ry­ka Chopina w Warsza­wie na cztero­let­nią kadencję. . W 2016 został wybrany rektorem Uniwer­sy­te­tu Muzycz­ne­go Fryde­ry­ka Chopina w Warsza­wie, a w 2020 ponownie na kadencję 2020-2024.

W 2014 otrzymał tytuł profe­so­ra sztuk muzycznych.