Krystyna "Gayga" Stolarska
Muzyk

Krystyna Lucyna Stolar­ska z domu Garbu­liń­ska, pseud. Gayga (ur. 30 paździer­ni­ka 1954 w Będzinie, zm. 30 lipca 2010 w Siemia­no­wi­cach Śląskich) – polska piosen­kar­ka, kompo­zy­tor, aranżer i skrzypaczka.

Życiorys

Ukończy­ła Państwo­wą Średnią Szkołę Muzyczną w klasie skrzy­piec oraz studia na Wydziale Pedago­gicz­nym Uniwer­sy­te­tu Śląskie­go w Katowi­cach. W latach 1973–1980 wystę­po­wa­ła w żeńskich zespo­łach muzycz­nych Amazonki i Pro Contra. Współ­pra­co­wa­ła jako wokalist­ka z grupą Krzysz­to­fa Sadow­skie­go i zespołem Blues and Rock Wojcie­cha Skowrońskiego.

Debiut solowy Krystyny Stolar­skiej z zespołem Pro Contra miał miejsce w 1976 r. na XIV KFPP w Opolu z piosenką "Miłosen­nie" i w koncer­cie Gala Polska z piosenką "Mam to co chcę" na MFP w Sopocie. W 1982 rozpo­czę­ła solową karierę pod pseudo­ni­mem Gayga, współ­pra­cu­jąc kolejno z towarzy­szą­cy­mi zespo­ła­mi Pro-Rock, Din, Sei Channel, Jork, MC Diva. Na listy przebo­jów trafiła z utworami "Ostatni singel", "Jeszcze godzin tyle", "Ja ruchomy cel", później "Graj, nie żałuj strun".

W swym reper­tu­arze miała utwory z pogra­ni­cza bluesa, rocka i popu. Gayga wielo­krot­nie zdoby­wa­ła tytuły Talent Roku i Wokalist­ka Roku oraz nagrody za Piosenkę Roku i Teledysk Roku. Tournée koncer­to­we w 28 krajach na pięciu konty­nen­tach. Wystę­po­wa­ła jako Guest Star na europej­skich rocko­wi­skach i między­na­ro­do­wych festi­wa­lach piosenki, brała udział w między­na­ro­do­wych trasach koncer­to­wych. Nagrała 30 recitali telewi­zyj­nych w Polsce i za granicą. Nagry­wa­ła z orkie­stra­mi rozgło­śni radio­wych w: Warsza­wie, Łodzi, Katowi­cach, Kolonii, Baden-Baden, Berlinie, Rostocku, Dreźnie, Pradze, Ostrawie i Hawanie.

Zdobyła wiele nagród i wygrała wiele plebi­scy­tów praso­wych, radio­wych i telewi­zyj­nych, m.in. wielki sukces w telewi­zyj­nym plebi­scy­cie "Muzyczna Jedynka" w latach 90. – wielo­krot­na wygrana z zespo­ła­mi Jork i MC Diva (założy­cie­lem obu grup był znany muzyk i kompo­zy­tor Bernard Sołtysik, który od samego początku zajmował się muzyczną stroną działal­no­ści Gaygi). Wielo­krot­nie uczest­ni­czy­ła w festi­wa­lach w Opolu i Sopocie. Od organi­za­to­rów festi­wa­lu w Opolu otrzy­ma­ła dyplom jako osoba wielce zasłu­żo­na dla Polskiej Piosenki i jej Festi­wa­li. Była laure­at­ką nagrody fotore­por­te­rów Miss Obiek­ty­wu na XX KFPP Opole ’83.

Muzykę kompo­no­wa­ła samodziel­nie lub korzy­sta­ła z utworów, które skompo­no­wa­li: Bernard Sołtysik, Tadeusz Nalepa, Katarzy­na Gärtner, Bogdan Kisiel. Autorami tekstów byli: Andrzej Kuryło, Janusz Kondra­to­wicz, Andrzej Sikorow­ski, Janusz Wegiera, Marek Gaszyń­ski, Julian Matej, Magda Wojta­szew­ska, Marcin Lenda, Irena Buczek, Jarosław Nowosad, Ziemowit Kosmow­ski, Marek Nawrat, Robert Noszczyk.

W latach 90. pod pseudo­ni­mem MC Diva (także nazwa zespołu) wydała kilka albumów w stylu dance, z których pochodzą takie przeboje jak "Panie, coś pan", "Anything You Want", "To ja, Mały Książę", "Muzyka naszych serc", "Dziew­czy­na z St. Pauli". Koncer­to­wa­ła z takimi gwiaz­da­mi muzyki dance, jak: DJ BoBo, Fun Factory, Captain Jack, E-Rotic, Heath Hunter, MC Erik & Barbara.

W 2006 roku powró­ci­ła jako Gayga z nowym albumem Dziennik z podróży, nawią­zu­jąc do dorobku artystycz­ne­go i swoich tras koncertowych.

Zmarła wskutek choroby nowotwo­ro­wej. Uroczy­sto­ści pogrze­bo­we artystki odbyły się 4 sierpnia 2010. Urnę z jej prochami złożono w rodzin­nym grobowcu na cmenta­rzu przy kościele św. Antonie­go w Dąbrowie Górniczej.