Sławomir Wysocki
Muzyk

Sławomir Przemy­sław Wysocki (ur. 22 grudnia 1957 w Łodzi, zm. 25 marca 2003 w Warsza­wie) – polski gitarzy­sta, kompo­zy­tor i autor tekstów. Gitarzy­sta zespołu Róże Europy.

Życiorys

Urodził się w Łodzi, jednak już w wieku dwóch lat przepro­wa­dził się wraz z rodzi­ca­mi i siostrą do Warszawy, gdzie się wychował i kształ­cił. Studio­wał na SGGW, w 1981 został zawie­szo­ny w prawach studenta za udział w studenc­kich straj­kach Solidarności.

W 1989/​90 zaczął współ­pra­cę z zespołem Róże Europy, w którym zastąpił gitarzy­stę Artura Orzecha. Z zespołem nagrał 5 albumów, a wśród nich utwór "Jedwab", najwięk­szy przebój w historii zespołu. W tym okresie Sławek Wysocki wraz z Różami Europy podpi­sa­ły histo­rycz­ny kontrakt płytowy na astro­no­micz­ną wówczas kwotę miliarda złotych (100 tysięcy po denomi­na­cji). Umowa obligo­wa­ła zespół do nagrania dwóch płyt studyj­nych, jednej koncer­to­wej oraz sprze­da­ży gadżetów. Infor­ma­cja o rekor­do­wym w polskiej branży muzycz­nej kontr­ak­cie pojawiła się na czołówce "Gazety Wybor­czej". "Jedwab" skompo­no­wa­ny przez Sławka Wysoc­kie­go przyniósł zespo­ło­wi rozgłos utrzy­mu­jąc się przez pięć tygodni na pierw­szym miejscu Listy Przebo­jów Programu Trzecie­go. Utwór dostał także nagrodę Programu I Polskie­go Radia.

Utwór "Rock'n'rollowcy", którego Sławek Wysocki jest współ­kom­po­zy­to­rem przypadł do gustu kibicom jednego z polskich klubów piłki nożnej, którzy przera­bia­jąc słowa refrenu wyśpie­wy­wa­li go na trybu­nach stadio­nów piłkarskich.

Sławomir Wysocki zmarł na zawał serca 25 marca 2003, miał 45 lat. Został pocho­wa­ny na Cmenta­rzu Bródnow­skim w Warsza­wie. W 2005 r. wydano zbiór najlep­szych utworów Róż Europy z serii Złota kolekcja, album ten zatytu­ło­wa­ny Żyj szybko, kochaj mocno, umieraj młodo zadedy­ko­wa­no pamięci Sławka Wysockiego.

Dyskografia z Różami Europy

Brzmienie

Sławek Wysocki używał wzmac­nia­cza Marshall JCM-900, głównie nagła­śnia­jąc Gibsona Les Paul, a także gitarę, którą wykonał wraz z lutni­kiem. Do charak­te­ry­stycz­nych, często psycho­de­licz­nych solówek gitaro­wych wykorzy­sty­wał efekt Boss Delay DSD-2, a także Boss Rocker Volume PV-1.