Włodzimierz Nahorny
Muzyk

Włodzi­mierz Andrzej Nahorny (ur. 5 listo­pa­da 1941 w Radzyniu Podla­skim) – polski muzyk jazzowy, pianista, sakso­fo­ni­sta, flecista, kompo­zy­tor i aranżer.

Kariera

Nahorny przeszedł wszyst­kie stopnie muzycz­nej edukacji, uzysku­jąc absolu­to­rium w klasie klarnetu sopoc­kiej PWSM. Już w okresie studiów w 1959 stworzył swój pierwszy kwartet Little Four. Jeszcze w tym samym roku rozpo­czął współ­pra­cę z zespołem North Coast Combo oraz – jako klarne­ci­sta – z zespołem jazzu trady­cyj­ne­go Trala­bom­ba Jazz Band. Wystę­po­wał też w orkie­strze gdańskiej Filhar­mo­nii Bałtyckiej.

W 1962 wystąpił po raz pierwszy na Jazz Jamboree i to w roli solisty – sakso­fo­ni­sty altowego w big bandzie Jana Tomaszew­skie­go. Na tej imprezie pojawiał się prawie przez 15 lat (prezen­tu­jąc się w różnych – głównie Andrzeja Trzaskow­skie­go – zespo­łach w latach 1962–1977). Autor­skie trio zapre­zen­to­wał w 1965 na festi­wa­lu Jazz nad Odrą. W 1967 na Festi­wa­lu Jazzowym w Wiedniu otrzymał I nagrodę indywi­du­al­ną oraz medal, który wręczył mu Duke Elling­ton. Współ­pra­co­wał z Bim Bomem.

Nahorny sięgał po rozmaite muzyczne tworzywo: raz kompo­nu­jąc balladę "Jej portret", z drugiej strony reali­zo­wał się w jazzo­wych zespo­łach Andrzeja Kuryle­wi­cza, Krzysz­to­fa Sadow­skie­go, Andrzeja Trzaskow­skie­go, Jana Ptaszyna Wróblew­skie­go i Janusza Muniaka. Bywał też muzykiem rockowej grupy Breakout (nagrał z nimi dwie płyty), towarzy­szył wokali­stom – Marian­nie Wróblew­skiej, Łucji Prus, grupie Novi Singers oraz łączył jazz z muzyką poważną. Sporym sukcesem stały się jego jazzowe inter­pre­ta­cje cyklu "Mity" Karola Szymanowskiego.

Nahorny jest muzykiem wszech­stron­nym, zapra­sza­nym do nagrań i koncer­tów innych twórców (np. orkiestr radio­wych, zespołów Kazimie­rza Jonkisza, Jana Jarczyka, Tomasza Szukal­skie­go). Swoich sił próbował także jako kompo­zy­tor muzyki filmowej i teatral­nej. Spod jego pióra wyszły znane tematy jazzowe i popular­ne piosenki.

Współ­cze­śnie nagrał serię płyt "Fantazja Polska" z jazzową inter­pre­ta­cją twórczo­ści Karola Szyma­now­skie­go ("Mity", 1997), Fryde­ry­ka Chopina ("Nahorny-Chopin. Fantazja polska", 2000) i Mieczy­sła­wa Karło­wi­cza ("Nahorny gra Karło­wi­cza", 2000). Obecnie jest wykła­dow­cą Akademii Muzycz­nej w Gdańsku na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa.

23 marca 2003 Opera Bałtycka wysta­wi­ła premierę baletu "Fantazja Polska".

Został człon­kiem Warszaw­skie­go Społecz­ne­go Komitetu Poparcia Jarosła­wa Kaczyń­skie­go w przed­ter­mi­no­wych wyborach prezy­denc­kich w 2010.

Odzna­czo­ny Krzyżem Koman­dor­skim z Gwiazdą Orderu Odrodze­nia Polski (2011). W 2010 został odzna­czo­ny Srebrnym Medalem "Zasłu­żo­ny Kulturze Gloria Artis".

Nagrody