Irek Dudek
Biografia

Ire­ne­usz Dudek (ps. arty­stycz­ny Sha­kin’ Dudi; ur. 7 maja 1951 w Kato­wi­cach) – pol­ski kom­po­zy­tor, woka­li­sta, har­mo­nij­karz i autor tek­stów. Czło­nek Aka­de­mii Fono­gra­ficz­nej ZPAV.

Życiorys

Od naj­młod­szych lat zaj­mo­wał się muzy­ką, naj­pierw roz­po­czął naukę gry na skrzyp­cach, a następ­nie (samo­dziel­nie) na har­mo­nij­ce ust­nej. Dzia­łal­ność arty­stycz­ną roz­po­czął w ama­tor­skiej wów­czas gru­pie SBB na prze­ło­mie lat 60. i 70. W tym okre­sie epi­zo­dem w karie­rze muzy­ka była współ­pra­ca z zespo­łem Twa­rze (Twa­rze Dziel­ni­cy Połu­dnio­wej). W 1972 roku przez krót­ki czas współ­pra­co­wał z kra­kow­skim zespo­łem blu­eso­wym Hall.

W 1973 roku zna­lazł się w gru­pie En Face Jerze­go Grun­wal­da, a tak­że stwo­rzył swój pierw­szy zespół Apo­ka­lip­sa wraz z Macie­jem Radzie­jew­skim, Kry­stia­nem Wilcz­kiem i Mar­kiem Surzy­nem. W póź­niej­szym okre­sie do zespo­łu dołą­czy­li Jan Bory­se­wicz, Andrzej Dybul oraz Rafał Ręko­sie­wicz. W 1974 roku Dudek współ­pra­co­wał z kon­cer­to­wym wcie­le­niem gru­py Bre­ako­ut. W 1977 roku roz­wią­zał Apo­ka­lip­sę i wraz z Janem Janow­skim utwo­rzył blu­eso­wy duet Irjan, któ­ry kon­cer­to­wał z duży­mi zmia­na­mi per­so­nal­ny­mi do roku 1980 (m.in. na impre­zach blu­eso­wych w Bia­łym­sto­ku, Pozna­niu i Sopo­cie, a w latach 1979–1980 tak­że w zachod­nio­nie­miec­kich loka­lach oraz w ośrod­kach polo­nij­nych Kana­dy i USA). Potem pro­wa­dził kolej­ne wła­sne zespo­ły – Dudek Blu­es Band oraz Blu­es Ses­sion Ire­ne­usza Dud­ka.

W 1981 roku zor­ga­ni­zo­wał w Kato­wi­cach festi­wal Rawa Blu­es Festi­val, któ­ry jest uwa­ża­ny za naj­więk­szy i naj­waż­niej­szy festi­wal blu­eso­wy w Pol­sce.

W latach 1984–1987 i ponow­nie od 1999 wystę­po­wał jako roc­kan­drol­lo­wy pio­sen­karz pod pseu­do­ni­mem Sha­kin’ Dudi, two­rząc pasti­szo­we pio­sen­ki do tek­stów Dariu­sza Duszy. W tym reper­tu­arze zaist­niał dla szer­szej publicz­no­ści. Kon­ty­nu­acją tego sty­lu muzy­ki była gru­pa The Dudi’s powsta­ła w roku 1986.

Rów­no­le­gle Dudek zaj­mo­wał się blu­esem, m.in. gra­jąc w for­ma­cjach Big Blu­es Band, Big Band Boogie oraz Trio Dudek–Błędowski–Gembalski, a tak­że współ­pra­cu­jąc z gru­pą Kwa­drat.

W roku 1988 wyemi­gro­wał do Holan­dii, zamiesz­kał w Amster­da­mie. W 1989 roku uległ cięż­kie­mu wypad­ko­wi samo­cho­do­we­mu; odnie­sio­ne obra­że­nia nie pozwo­li­ły mu przez wie­le mie­się­cy na kon­ty­nu­owa­nie karie­ry. Jego powrót nastą­pił pod­czas Rawy Blu­es w 1990 roku z zespo­łem Big Band Boogie. Do Pol­ski na sta­łe wró­cił w 1993 roku (arch.). Wraz z Irek Dudek Sym­pho­nic Blu­es kon­cer­to­wał w Euro­pie Zachod­niej, nagrał też pro­gram dla nie­miec­kiej tele­wi­zji WDR.

Fascy­na­cja Dud­ka neo swin­giem przy­nio­sła 3 pły­ty, wyda­ne pod szyl­dem Sha­kin’ Dudi, z muzy­ką łączą­cą rock’n’rolla i swing. W 2004 roku Sha­kin’ Dudi w sze­ścio­oso­bo­wym skła­dzie nagrał pro­gram tele­wi­zyj­ny ”Sha­kin’ Dudi – śpie­wak prze­bo­jów”. Od tego momen­tu zespół wzno­wił aktyw­ną dzia­łal­ność kon­cer­to­wą. W 2008 roku, w nowym skła­dzie (ze sta­re­go pozo­stał tyl­ko Dusza) Sha­kin’ Dudi wydał album Zło­ta pły­ta – ciąg dal­szy. W paź­dzier­ni­ku tego roku uka­zał się Ziu­ta Blu­es, bio­gra­fia Dud­ka autor­stwa Mar­ci­na Bab­ko. Jest pre­ze­sem Sto­wa­rzy­sze­nia Miło­śni­ków Muzy­ki Blu­eso­wej.

Jest żona­ty. Ma cór­kę Aga­tę, dru­ga cór­ka Doro­ta, zmar­ła w 2001 w wie­ku 7 lat. Został amba­sa­do­rem zor­ga­ni­zo­wa­nych w Kra­ko­wie Świa­to­wych Dni Mło­dzie­ży 2016.

Nagrody